küçük kurbağa

beni karşılayan 3.nesil bilgiç,1.nesil misafirperver.

annemin ogrettigi bir sarkiydi kucuk kurbaga kucuk kurbaga kuyrugun nerede hep kurbagalarin kuyrugunu arardim.

her sabah mutlu uyanmasi temenni edilen, yuzundeki gulumsemeyi bir omur kaybetmeyesi, gulmenin bir yuze ender derecede cok yakistigi, hayatin en berrak yanini yasayabilen, gulesi, gulduresi, yukari cekesi sonrada yaninda kalasi bilgic...

msn’de en guzel ifadeleri gonderen, smilielerin feristahi, sevgili ablam.

cok mutlu kisidir kendileri, cok mutlu olarak baska insanlari da mutlu etmislerdir.

kendisi an itibariyle orta dogu ve balkanlarin en hizli houston mesaji yollayan kisisidir.

ilkokul çocuklarının söylediği, ilkokul çocuğuyken benim de dilimden düşürmediğim bir şarkı. sözleri şöyledir:

"küçük kurbağa, küçük kurbağa; kuyruğun nerede?
kuyruğum yok, kuyruğum yok; yüzerim derede.

küçük kurbağa, küçük kurbağa; ayağın nerede?
ayağım yok, ayağım yok; yüzerim derede.

küçük kurbağa, küçük kurbağa; saçların nerede?
saçlarım yok, saçlarım yok; yüzerim derede."

çocuk fenalık geçirinceye kadar sözler; ellerin, gözlerin, elbisen gibi değişiklikler göstererek sürer gider.

mutlu kisilik...

bir cocuk sarkisi.

(bkz: kucuk sanssiz kurbaga)

kendisinin espri yeteneğine hayran kaldiğim kişi,

annesini çok özlemiş olan bilgiç.

annesini gercekten cok ozlemis sabah 08.00 itibariyele annesine kavusup;anneye sarilip uyumak eylemini birebir yasayacak olan bilgic..
ucan da kuslara malum olsundur..

ne mutlu ona.

icten dilenebilecek dileklerin en guzeli, dunyanin kirletmeye gucu yetmeyecegi en guzel sey, salincaktaki sevimli yüz, elma sekerinin sahip olabilecegi en guzel sahip, suprizin icindeki guzel supriz ve hayatin bir hediyesi...
belki kucuk ama anlami cok buyuk, gectigi yasamlar ve ait oldugu hayatin herseyin en iyisini ve en guzelini ona vermesi cok derinden gelen bir temmenidir.

diğer kurbağalara nazaran daha az yapılı hayvandır kendisi. ayrıca da nick olarak kullanılmaktadır. güzeldir, hoştur, selamdır, tamamdır, sustumdur.

anaokulunda öğrendiğimiz ancak daha sonra unutup ata demirer sayesinde tekrar hatırladığımız bir çocuk şarkısıdır.

gözüm bi yerden ısırıyor sanki...

ilkokul anılarımda yer etmis bir olgu dur efendim.simdi soyle,eee..bu kucuk kurbagının basına gelenler tiyatral bir sekilde sergilenir,bu sergi,oyunda kucuk kurbaga su hayat bitsede gitsek olur.herkesin basına gelebilir gulme...neyse oyun baslar herkes etrafım da el ele tutusarak doner sorarlar ne oldu kuyruguna,agızne,yuzune,bekaretine derken,kucuk kurbaga hayatını tiyatral bir sekil de izleyenlerin icin de ablasını gorur sonra oyunu ortsaında el sallar.ögretmen ile goz göze gelir hoca titremektedir.sonra oyuna geri doner.bu olay.hey gibi gunler hey..ilkokul anıları.

aktif eğitimin kurbanı olmuş bir bilgiçtir. kendisine allahtan sabır diliyoruz .