kahraman tazeoğlu

küçük iskendere ait şiiri onunn stilinden farklı bir şekilde okumuş buyrunuz. "bir nedeni yok yalnızca öptüm"

http://tinyurl.com/ctdau5d

hayatta bazı şeyleri yaparken bir nedeni yoktur sadece hissedersin ve o muhteşem duyguyu beklediğin kişiyi öpersin bir bütün olursun bu hayatta bir tek sen ve o varmış gibi tek bir duygu, düşünce veya "aşk" olursun...

#1036027

yorum kendisine mi ait bilmiyorum. ama şiirin maalesef içine etmiştir.
küçük iskender’ in şiirine yazık etmiştir.

tabii ki bana göre.

"iyi değilim aşkım.
umutsuzca uyanıyorum sabahları.
güneş yüzüme vurdukça daha bir karanlık oluyor günlerim.
kahvaltı saatlerimi hep kaçırıyorum.
bilirsin sigara iştahımı kesiyor.
öyle pek özenmiyorum üstüme başıma...
ne geçerse elime giyiyorum.
sen yoksun ya "güzel görünüyorsun" demesinler istiyorum.
yine en arka koltuğunda oturuyorum minibüsün yine camda oluyor gözlerim.
sen tutmuyorsun ya elimi cebimden hiç çıkartmıyorum.

iyi değilim aşkım.
herkes sana benziyor sanki...
"saçı az daha kısa olsa biraz daha içten gülse.."
daha çok benzeyecek olanları ayırıyorum.
yoksun ya yokluğunda yepyeni senler arıyorum.
en zor geceler oluyor.
izlediğimizi izlemiyorum, senin uyuduğun saatlerde uyumuyorum.
olur ya bir rüyada karşılaşma ihtimali.

iyi değilim aşkım.
unutuyor gibi yapıyorum.
biriken yaralarımı acıtmasınlar diye hiç kanatmıyorum.
seni de kan tutardı hani..
bak görüyorsun bunu bile hatırlamıyorum.

iyi değilim aşkım.
artık şiirlerim de yok süslü kelimelerle sana seslenecek.
adının geçmediği cümlede o gitti diyerek, sevgiyi anlatmak çok zor oluyor çünkü.
kağıda kaleme dokununca kömür değil, gözyaşım dökülüyor ya, ziyan oluyor sayfalarım.
bir de pazar günleri var tabi.
hiç buluşmadığımız bir yerde hiç bilmediğin bir saatte seni bekliyorum.
gelmen pek de anlam ifade etmiyor.
ben seni beklemeyi hala çok seviyorum...

iyi değilim aşkım.
daha bencil oldu duygularım daha çok ben demeyi, daha çok sabretmeyi öğrendim.
sayısız yalanlarla "çok özledim" seni demeyecek kadar..
yokluğunla aramda inanılmaz bir dostluk başladı.
kimseyi almıyoruz aramıza..
bak benden başka sen, senden başkada düşüncem yok satırlarımda..

iyi değilim aşkım.
hiç iyi değilim..
bu saatten sonra sana "dön" mü yoksa "hoşça kal" mı demeliyim?"

yavaşça ayağa kalktı. gidiyordu işte. ardı yapacaktı beni. sildim göz yaşımı kalktım ayağa. her soruyu anlama çeviren gözleriyle sustu. bana acıyarak bakıyordu.noktası çalınmış cümle sonum durdu öylece. “sana birbirinden güzel yalnızlıklar biriktirdim.” der gibiydi.dudakları kıpırdadı, inler gibi, “çok çocuk kaldın aşka, kendi gölgesine basmaktan korkan...” diyebildi sadece.işte gidiyordu. bir daha hiç dönmeyecekti. bir daha hiç olmayacaktı. sadece bir “gitme” çıkabildi dudaklarımdan.

yüzüme baktı ve “artık sözlerin merheme yara olmaya başlamışsa, içimdeki seni sus, içindeki beni duy.” dedi ve sırtındaki ceketimi bankın üzerine bırakarak yürümeye başladı.

son sözleri bunlar olmamalıydı! arkasından “beni hiç almadığın hayatından böyle ucuz kovamazsın!” diye bağırdım. geriye döndü ve “davet edilmediğin yerden kovulmazsın.” dedi. son sözüydü. gitti..


kahraman tazeoğlu

"yolumdan dönemediğim için değil, seninle hiçbir yolda yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum. yeryüzünün bütün aşkları senin ve beni unutabilirsin!" diyen insan.

bir kac sene once pek eglenirdik pek gulerdir kendisi ile. iyi bir sozluk yazariydi. yolu aciktir umarim.

"her sabah uyanmak zorunda olmasam, çoktan unuturdum seni..." diyen adam.

türk ergeninin, arabesk yavşaklığını dışavurmasını sağlayan, kendisi de aynı durumda olan şiir çizer, şair değil.

(bkz: overrated)

’sol bileği aşktan kesik bir kırgınlık bizimkisi’.

yaralı isminde de bir kitabi vardir.