kadınlara kapıyı açma zorunluluğu

olmayan zorunluluktur. nezaket kuralları zorunluluklardan meydana gelmez.

kadının kafası dalgınıdr, bişeye canı sıkkındır, regl olmuştur, aksi günüdür. takılmayın bu kadar. takılacaksanız da o kapıyı tutmayıverin. allah da inşallah baska dert vermesin.

insanın tipine, giyinişine göre farklı tanımlamalara girebilecek olaydır.

ucuz giyim + tipsizlik: '' ıyyy abazaya bak ya ''
ucuz giyim + yakışıklılık : '' işçisin sen işçi kal, giy dedi tulumları ''
pahalı giyim + tipsizlik: '' hmm bana biraz daha teknenden bahseder misin''
pahalı giyim+ yakışıklılık : ''bu posizyon iyi mi hayatım ''

henüz teşekkür etmeyen / en azından başıyla da olsa selam vermeyen olmadı
aynı şeyi vapurda yaptığımda arkadan erkek de gelse kapıyı ayı gibi bırakamam, ki onlar da teşekkür eder
böyle hayatın içindeki basit ayrıntılara çok kafa yormayın yaşayın gitsin işte kapı tutmak lan altı üstü

arabada,asansörde,apartman girişinde erkekler kadınlara kapıyı tutmak zorunda hissediyorlar kendilerini. bu centilmenliğin bir gereği. ben de bu güne kadar bu hipnoza harfiyen uyar ve kapıyı tutardım. bir kaç kez şunu gözlemledim, kapıyı tuttuğum hiç tanımadığım kadınlar bir 'teşekkür' bile etmeden sanki benim asli görevimmiş gibi kapıdan geçip gittiler. ben de bu konu üzerine kafa yormaya karar verdim. bu bir centilmenlikse bunun kitabını kim yazdı, biz neden bu şekilde davranmak zorundayız. hadi davrandık diyelim, kadınların buna karşı teşekkür etmesi gerekmez mi.. neyse sonuç şu, ben daha kendi eşim dostum hariç kimseye kapı falan tutmam..