intihar

" felsefenin temel sorunu intihardır " diye başlar (bkz: albert camus), sisyphos söyleni’ ne. (bkz: la mythe de sisyphe). intiharı saçma bulan yaşamı sorgulamayan, ölümü sindiremeyenlerdir.
sevmediğiniz yemeklerle donatılmış ve fikriniz sorulmadan oturdulduğunuz bir masadan yemek bitmeden kalkma inisiyatifinizi kullanmanız saçmalık değil, özgür iradedir.

aylak sınıfın düşünsel aksesuarı haline gelmiş bir fantezi.
"aman yarabbi!böyle şeyler hep söylenir ama yapılmaz!"

(bkz: kendini intihar etmek )

cemal süreya der ki;

"sen tam tabancayı
şakağına dayamışsın;
kapı açılıveriyor
ve üstündekileri
bir bir fırlatıp atan
bir leylak sesi..."

cevapsız, kocaman, kazık bir sorudur hayata...

insanın ebedi acizliğine son verme çabasıdır..doğum ve ölüm noktaları arasındaki hayatta en azından ikinci noktayı insanın kendinin koyabilmiş olmasıyla en özel ölümdür..

dünyada ortalama olarak her 3 saniyede 1 kişi intihar girişiminde bulunmakta; her 40 saniyede 1 kişi intihar sonucu yaşamını yitirmektedir.

bazı insanlar vardır ki intihar çiçeğidirler ölümü çiçeklerin doğaya kattığı güzellik gibi güzelleştirirler

kacmak, sava$amamak durumlarinin fiziksel yansimasiyla hayata son verme hali.

ba$ka butun nesne ve ya$am formlarinin, olumune sebep olabilecek kadar kendi benligine sokmanin neticesinde, kalenin anahtarlarini nesne ve ya$am formlarina devir teslim toreni.

kurtuluş mu yoksa hapsoluş mu anlayamadım gitti..

(bkz: intihar mektubu)

cesaret isteyen bir eylemdir.

çaresiz kalınan durumlarda tek çare gibi gözüken fakat çare değil sadece çare kılığına girmiş bir sorundur.sırf başkaları üzülsün onu üzenler üzülsün diye bile yapılabilen eylem ama atlanılan bi nokta var,insanlar bir gün ağlar iki gün ağlar üçüncü gün unuturlar olan kişinin kendi hayatına olur.kaldı ki zaten çok kısa olan ömrümüzü neden daha fazla kısaltalım ki yaşanacak bu kadar çok şey varken ve bunun için ömrümüz varken neden yaşamayalım.intihar sadece ve sadece zavallılığın bi göstergesidir.

ancak zayıf insanların yapabileceği faaliyet.

cesaret değil cehalet ister.

hemen hemen her genç kızın sevgilisinden her ayrıldığında yapmak istediği bişi

askeriye de suc dur.eger bir subayın emri(zimmet)altındaki bır askerin ıntıhar etmesi durumun da subay dan hesap sorulur.subayın verdigi rapor da’’şu şu kunyeli asker kendı kendını imha etmistir’’yazar.insan beyni ve yasamı isimli kitapda ise’’butun surec ıcınde yasamak icin calisan beynın kendı kendısine(beynı kontrol eden baska bir sey olmadıgına gore) olum emri vermesı’’olarak tanımlanmaktadır.

sonrasında uzun süre kömür dışkıladığınız eylem.

bu riski taşıyanlar hastanede "suicide" listesinde gösterilir. girişimler de "+" la işaretlenir. amacı bu girişimleri önlemek olan bir serviste bu tür tabloların olması ise ayrı bir entry konusudur.

beni en çok düşündüren ve üzen, yüksek biyerden atlayan bir insanın düşerken "keşke atlamasaydım" demesidir. ne zaman böyle bir olay düşünsem allak bullak olurum. ne feci birşey o ana kadar ölmek istiyorsun ama yere cakılmana 2 saniye kala arkanda bıraktıklarını düşünüyorsun ve keşke diyorsun. (bkz: yok yok bana göre değil)