ilginç alışkanlıklar

her zkim hıyar diyene tuz alıp koşuyorum,çok ilgincime gidiyo sonradan.

telefon numaralarının rakamlarını toplayıp 3’e bölmek. çıldırtıcı bir şey.

- o zaman numaramı vereyim ben size.
+ olur alayım.
- 0555 555 55 55
+(iç ses) 3 tane beş dedi topla 15 diğer 5i ekle kaç etti..
- bir çağrı atarsanız..
+ bir saniye.. (iç ses): 20 diğerini ekle toplam..
- çağrı?
+ ya bi dur be adam!!

devlet bahçeli gibi insanım..

baksırlarımı ütülemeden hayatta giyemem.ayrıca ütü yapmasınıda hiç bilmem.başkasına ütületilmiş baksırı da kattiyen giymem.kısaca baksır yada boxer ve ya boxır giymem.

nerde bir sokak kedisi görsem peşinden koştururum.bazıları kaçmaz ziklemez hatta beni.işte o anda çok korkarım.bide çöptenekesine bişe atıcaksam sokakta önce tekme atarım kedi varsa fırlasın diye.

herkesin çok beğendiği ballandıra ballandıra anlattığı filmleri izleyemiyorum.onlar gibi olmaktan korkuyorum.ama yıllar sonra izleyip "kafama zıcaim" demekten kendimi de alamıyorum.

içtiğim içeceği, sigaralarımla eş zamanlı olarak bitirmeye çalışmak. baya baya alışkanlık oldu bu bende.baya bayaa.içecek bitmeye yaklaştıkça belli bir seviyede tutup bekletiyorum, kendime hakim olup içmiyorum onu, diğer sigaram için yudumlar kalsın diye. çoğunlukla ne oluyor tabi, pusuya yatmış garson dikkatimin dağınık olduğu bir anda bardağı kapıverip uzaklaşıyor. ben de üzülüyorum buna. baya bayaa.

penguenle uykusuzumu benden önce kimse okuyamaz, evden çıkmadan önce kapının kulbunu tutmaya yakın kapıya bir kere tıklatırım, tahta elektriği alır evden temiz çıkarım

birini burnunu çekerken duyarsam bende çekiyorum.

evet sınavlarda çok başıma geliyo. ve nedense hep erkekler hep erkekler,bir kere de bi hatun göreyim şöyle haldır huldur burnunu çeken.

yere asla çöp atamamak. aslında olması gereken bu ama ne yazıkki, günümüzde ilginç olarak değerlendiriliyor. çantama koyarım, eve getirip çöpe atarım. hemen atılması gerekiyorsa illa çöp bulurum. yanımda biri atarsa, yerden alıp çöpe atarım.

küçükken, kareli zeminlerde çizgilere basmadan yürümeye çalışmak. derdim neyse artık.

bir şeyleri alışkanlık haline getirmek alışkanlığı. alışkanlığın kendisidir alışkanlık! ne kadar ilginç değil mi? aslında ilginç olmayan en ilginç şey de bu olsa gerek.

kolumda saat olmasına rağmen sürekli telefondan bakıyorum saate. ihtiyacım olmadığı zaman bile bakıyorum. no tuşuna basınca geniş ekranda çıkıyor saat. çok hoş o. sürekli ama lan. bıktım artık. biri aradığında direkt no tuşuna basmaya başladım bu yüzden.

gitmek. özellikle sıkışınca çok güzel giderim ben 2. üniversiteyi 1. yılında bırakmak üzereyim.

sağ tarafıma tokat yediysem mutlaka soluma da yerim. yoksa rahat uyuyamam. hatta kavgalarda böyle isteklerde bulunduğumda deli diye kaçıp gidenler bile olmuştu. sonra kendi kendime vururdum.

mastürbasyon yapmadan uyuyamamak.

düzeltelim: boşalmadan uyuyamamak.

ilk defa gittiği flörtünün evinde sifonun çalışmadığını fark eden kız, rezil olmamak için bokunu alıp çantasına koymuş. bunu da twitter'da anlatmış. alışkanlık yapmış mıdır bilmem.

https://www.buzzfeed.com/javiermoreno/people-are-freaking-out-over-a-story-about-a-woman-pooping-a?utm_term=.rqzJ7md5x#.huZWxY950

buzdolabı boş ya da tok olunsa bile mutfağa her girişte kapağı açıp bakmak
avuç içi gıdıklandığında zınk diye uyanmak (sikmeseler bari)

sigaranın izmaritini tablada söndürdükten sonra küllerin üzerinde izmaritle artı işareti yapıyorum.izmariti de tam artının ortasına bırakıyorum.(bkz: tedavisi mümkün olmayan hastalıklar)

kapatılan kapıya bir daha bakmak

pek sıradan sayılman, toplum tarafından yadırganabilecek yada normal olarak karşılanmayacak olan hal ve hareketler.