hangimiz normaliz ki

(bkz: kime göre neye göre)

anormal olan herkes aşırı normaldir.
durumu son derece manidar bir eserle izah etmek gerekirse:

biiiir çok sıkıldım
ikii vs vs
üüüçç senden çok vaar
vs vs

insanın ayak uyduramama durumunda cevresinide tohmet altında bırakan soylem bicimidir.

normal nedir sorusuna verilen yegane cevap.
şahsen ben değilim.

özellikle de normal kelimesinin psikoloji literatüründeki tanımının ’kendisiyle barışık,çevresiyle barışık’ şeklinde ortalama bir sürü insanını da akla getirtebilen bir içeriği olduğu düşünülürse ’normal’in ne kadar yüzeysel ve içi boş bir sıfat olduğu anlaşılabilir.tabii burada anormal kişilerin tanı ve tedavisiyle ilgilenen psikoloji ve psikiyatri bilimlerinin vazgeçilmezi olan dsm iv 4 kitapçığının insanı mutlaka bir kategoriye koymaya çalışması ve kısa yoldan damgalaması normal-anormal ayrımını yapmaya götürmektedir bizi zorunlu olarak.ancak hastalık yoktur,hasta vardır ve normal kavramı da o kişinin kendi dinamiği,kendi yaşantısı içerisinde değerlendirilmelidir.

<bkz nedir bu normal>

aslında normal diye bir kavramın insan kişilikleri için anlamsız olduğunu belirten cümle. çünkü mood´un çok iyi olması mani, çok kötü olması depresyon diye adlandırılıyor, ve aradakiler de nispeten normal olarak kabul ediliyor. aslında hepimiz normalin üzerine sıralanmışız ve en kenarlarda kalanları iktirip aşağı düşürüyoruz. veya yaşına göre ortala insan modeline uymayanlara kişilik bozukluğu diyoruz.

edit: normal bence en basit anlatımla çan eğrisinde aa ve ff alanları çıkardığınızda geriye kalanlardır.