eski sevgilinin yokluğunun bile terk etmesi

ayrıldıktan sonraki faz olan ayrışmanın da gerçekleştiği andır.

can yakar son bir kez, yatağınızda bıraktığı kokuyu son kez duyarsınız, son kez gelir kulağınıza içinizdeki şarkısı.

unutmak için yaşadığımızın en büyük kanıtıdır sevgilinin yokluğunun bile sıyrılıp gitmesi elden. yeni bir yalnızlık bulunur bundan sonra, yeni bir unutkanlık belki de.

artık "nerde?ne yapıyo?" sorularının cevaplarının can yakmaması.kendine alışmak,yalnızlığı kabullenmektir.

herne kadar ilişkide paylaşılanların içeriği önemli olsa da, yine de sevgilinn ne kadar eski olduğu ile orantılıdır herhalde.
"o defteri tamamen kapattık" dedikleri bu olsa gerek.

alışkanlıktan kurtulma hali.

çilekeşin müthiş özdeyişlerinde birisi.

(bkz: seni içimden terk ediyorum)

her yüzde, her kokuda, her şarkıda o’nu aramaktan/ hatırlamaktansa unutulmak istenmesidir. o yokluk uçup gittiğinde- acı biraz daha hafifler. evet terketmelidir. hemde bir an önce.

bir sevgiliden ayrıldıktan sonra en çok istenen şeydir çünkü zaten ayrıldıktan sonra insana koyan eski sevgilinin yokluğudur.

yeni rakıyla kanki olmanıza sebeb olan durumdur...

çilekeşin dilimize pelesenk ettiği yeni halk deyişi.

sabah uyanınca yataktaki boşluğa şaşırmamak, üzülmemektir.
en son ne zaman hatırladığını hatırlamamak, önemsememektir.
"onu görürüm" korkusuyla kendine zaman/mekan kısıtı koymamaktır.
başkaları ile uyurken onu hayal etmemektir.
kabullenmektir.

sevgilisini telefonuna ’aşkım’ diye kaydedenler için daha az kaydadeğer bir durum olabilir. zira yenisi bulununca isim yerine numara değiştirilerek olay çözülebilir
(bkz: modern aşklar)
(bkz: post modern aşklar)

(bkz: aa benim lan bu)

(bkz: eski sevgilinin isminin unutulmasi)

artık geceleri yastığınızı salya ve sümükle ıslatmayacağınız, o’nun kokusuna benzer bir koku duyunca ciğerlerinizi patlatana kadar içinize çekip nefesinizi tutmayacağınız, günlerce her milimetrekaresini ezberlediğiniz fotoğraflara artık pek de sık bakmayacağınız, birlikte severek dinlediğiniz şarkıları artık play-listinizden çıkartacağınız, her çalan telefonda acaba diye midenize yakın bir yerde yumak hissetmeyeceğiniz, yeniden hayatınızdaki diğer önemli şeylerle ilgilenebileceğiniz, kendinizi saatlerce boş boş aynı noktaya bakarken bulmayacağınız ve "normal" insanlar gibi -her ne demekse- davranmaya başlayabileceğiniz zamanların geldiğini gösteren durumdur çünkü sadece sevgili değil artık yokluğu da terk etmiştir sizi, yeniden özgürsünüzdür, kendine acımayla karışık hüzün tutsaklığı bitmiştir, yaşasındır...

farketmiyor, artık olmuyor
yokluğun bile beni terkediyor