çocukken anne babanın olecegini düşünerek ağlamak

(bkz: baglılık)

(bkz: düşünce suçu)

(bkz: burada dua var)
(bkz: allah acılarını yaşatmasın)

sadece çocukken degil yeti$kin olunca da ya$anabilecek hadise.

bilmiyorum yada ben fazlasıyla annemi ve babamı seviyorum. dü$üncesi bile aglatır...

insanın kendisinin büyüdüğünü düşündükçe anne babasının da yaşlandığını düşünerek büyümekten korkulmasına neden olabilecek bir durum

genç bünyede paronayanın temellerini oluşturan sebeplerdendir.

sezercik filmlerini izledikten sonra gerçekleşmesi mümkün hadise.ağlamak için başka bir sebep de babanın çöpe atacağını,ordaki yavru kedilerle yaşanılacağını düşünmektir.

(bkz: anksiyete)

(bkz: korkulanin basa gelmesi)

(bkz: allah ağlatmasın)

dünyaya alışamayan çocuk psikolojisi.

(bkz: oyuncak araba kayboldu diye ağlamak)’tan daha mantıklı eylem.

anne babasına sahip çocuk için mutluluktur yine de. en azından hayattadırlar bir gün ölecek olsalar da. anne babanın öldükten sonra cennete gideceğini düşünerek avunmak gerekir.

(bkz: kaybetmekten korkmak)

hic bir zaman tatmadigim ve sanirim bundan sonra da tatmayacagim bir duygu...

genelde geceleri aklima gelerek uyuyan anne ve babamin nefesini dinlememe neden olan panik ani.