çiçekli şiirler yazmak istiyorum bayım

ben ne kadar güzel mükemmel vs. desem de aslında yorumsuz bırakılıp sadece okunması gereken bir didem madak $iiridir...


çiçekli $iirler yazmama kızıyorsunuz bayım,bilmiyorsunuz..
darmadağın gölgemi çiçekli perdelerin arkasında saklıyorum..
karanlıkta oturuyorum..
ı$ıkları yakmıyorum..
çalar saat zembereği bo$alana kadar çalıyor..
acı veren bir sevi$meyi hatırlıyorum..
bir bıçağın gereksiz yere parlaması bu..
yıllardır kendini bulutlarda saklayan illegal bir yağmurum..
bir yağsam pahalıya malolacağım..
ben bir bodrum kat kızıyım bayım..
yalnızlıktan ba$ka imparator tanımaz bodrumum..
bir süredir plastik vazolar gibi hiç kırılmıyorum
fakat korkuyorum...
birazdan da kırk üç numara ayakkabılarınızla
bahçede oynayan çocukların üstüne basacaksınız..
bu iyi olmaz bayım!

"gün ak$am oldu" diyorum..
ekmek kırıntıları atıyorum ku$lara..
cam kırıkları yiyorlar..
rüyamda bir kase dolusu suyun içinde
rengarenk yap boz parçacıkları..
anlatmak istiyorum,dinlemiyorsunuz..
hayır sanırım sabahı bekleyemem,bilmiyorum..
insanlar rüyalarını acilen anlatmalı..

ondört ya$ındaydı ruhum bayım..
bir mermer masanın soğukluğunda ya$landı.....
protez bacaklar taktılar ruhuma ince ve beyaz..
gıcırdaya gıcırdaya dola$tım $ehri..
protez bacaklarıma bile ıslık çaldılar..
o ara içimde çiçeklerden olu$mu$
bir silahsız kuvvet ablukaya alındı..
sinemalarda da "organzm gıcırtıları" oynuyordu..
kaçmaya çalı$tım,olmadı..
bu nedenle çiçekli $iirler yazmayı
ruhum açısından faydalı buluyorum bayım..
neyse i$te..
ben her filmi hatırlarım..
sinemaların hiç bitmeyen gecesine sığındığım çok oldu..
"sofinin tercihi"ni seyrederken çok ağlamı$tım..
öpü$en guramilerle ilgili bir film yapsalar
onu da mutlaka hatırlardım..
insan içinde çevrilen bir çıkrığın sesini unutur mu?
hem sonra ben hatırlamaya alı$kınım...
bir "e$ya toplayıcısıyım" bayım..

büyük gemiler yok artık bayım..
büyük yelkenler de..
büyük kağıtlar yakmak istiyor $imdi canım..
i$te az önce bir karabatak daldı suya..
bir süredir de kayıp..
dünyayı yutmu$ olarak çıksa da ortaya..
ölüm çok iri bir sözcük değil bayım..

kasımpatları kadar acı kokuyorum biliyorum..
ama siz sobada sucuklu yumurta pi$irip yiyen
yoksul bir a$kın güzelliğini bilir misiniz?

bir gül bir güle derdi ki görse..
yalan söylüyorum...
güller bu sıra hiç konu$muyor bayım....

didem madak tarafından yazılsada goeticaya hayran bıkratıran şiir.

goetica’ ya tüm sevgim ve saygımla; kitaptaki biçimi ile şu şekildedir şiir:


çiçekli şiirler yazmama kızıyorsunuz bayım
bilmiyorsunuz darmadağın gövdemi
çiçekli perdelerin arkasında saklıyorum
karanlıkta oturuyorum, ışıkları yakmıyorum
çalar saat zembereği boşalana kadar çalıyor
acı veren bir sevişmeyi hatırlıyorum.
bir bıçağın gereksiz yere parlaması bu.
yıllardır kendini bulutlarda saklayan
illegal bir yağmurum.
bir yağsam pahalıya malolacağım.
ben bir bodrum kat kızıyım bayım
yalnızlıktan başka imparator tanımaz bodrumum
bir süredir plastik vazolar gibi hiç kırılmıyorum
fakat korkuyorum.birazdan da
kırk üç numara ayakkabılarınızla
bahçede oynayan çocukların üstüne basacaksınız
bu iyi olmaz bayım!

"gün akşam oldu" diyorum.
ekmek kırıntıları atıyorum kuşlara,
cam kırıkları yiyorlar.
rüyamda bir kâse dolusu suyun içinde
rengarenk yap-boz parçacıkları
anlatmak istiyorum, dinlemiyorsunuz.
hayır sanırım sabahı bekleyemem.
bilmiyorum.
insanlar rüyalarını acilen anlatmalı.

ondört yaşındaydı ruhum bayım
bir mermer masanın soğukluğunda yaşlandı.
protez bacaklar taktılar ruhuma ince ve beyaz
gıcırdaya gıcırdaya dolaştım şehri.
protez bacaklarıma bile ıslık çaldılar
o ara içimde çiçeklerden oluşmuş
bir silahsız kuvvet ablukaya alındı
sinemalarda da "organzm gıcırtıları" oynuyordu.
kaçmaya çalıştım. olmadı.
bu nedenle çiçekli şiirler yazmayı
ruhum açısından faydalı buluyorum bayım.
neyse işte
ben her filmi hatırlarım
sinemaların hiç bitmeyen gecesine
sığındığım çok oldu.
"sofi’nin tercihi"ni seyrederken çok ağlamıştım
öpüşen guramilerle ilgili bir film yapsalar
onu da mutlaka hatırlardım.
insan içinde çevrilen bir çıkrığın sesini unutur mu?
hem sonra ben hatırlamaya alışkınım.
bir "eşya toplayıcısıyım" bayım

büyük gemiler de yok artık
büyük yelkenler de
büyük kağıtlar yakmak istiyor şimdi canım
işte az önce karabatak daldı suya
bir süredir de kayıp
dünyayı yutmuş olarak çıksa da ortaya
ölüm çok iri bir sözcük değil bayım
kasımpatları kadar acı kokuyorum biliyorum
ama siz sobada sucuklu yumurta pişirip yiyen
yoksul bir aşkın güzelliğini bilir misiniz?
bir gül bir güle derdi ki görse...
yalan söylüyorum
güller bu sıra hiç konuşmuyor bayım.

didem madak’ın bütün duygularını kustuğu şiir...

grapon kağıtları isimli ilk kitabında yer alır didem madak’ ın.

(bkz: siz a$k tan n anlarsiniz bayim)