bir kadın tanıdım cok ağlıyordu

o kadın ağlıyorsa sebebi bellidir.yüreği öyle dolmuştur ki o güçlü varlık artık ne yapacağını şaşırıp gözlerinden incilerini döker.şimdi o kadının yerinde olmamak vardı.

benim o kadın!! kalbimin kırılmasına, hayallerime, inandırılışlarıma, geleceğime, umutlarıma, kokusuna, yazılarına, mavi gözlerine ve onun sayesinde tanıdığım koca bi şehire ağlıyorum günlerdir. içimde bişeyler acıyor o acı yukarı doğru çıkıp gözlerimi yakıyor her defasında..yollarda yürüyorum kimseyle gözgöze gelemiyorum. yarım kalışıma ağlıyorum. ne bu şehire sığıyorum ne de bedenime.

bunları yazarken de şuan ağlıyorum. bu hale sokanlar utansın.

sizin hic tanımadıgınız bir yabancınız ağladı mı?
benim bir kaç defa ağladı.
hep izledim. ilk zamanlar sote bir yerde daha sonra apaçık.
bir kac defa konustum. selpak verdım sıgara verdım. konusmalarını bekledım. ben bi sey sormadım kimisi de sormadı. onlar sorduğunda cevap verebildim.
hep kemal sunal geldı aklıma ağlama beni de ağlatacaksın demek ve ağlamak istedim. ama tuttum kendimi. ağlayan kadın fetişisti oldum sayelerinde. lütfen rica ediyorum halka açık yerlerde ağlamayın. ağlayacaksanız da durumunuzu bildiren bir yazı yazın okuyalım. ömrüm bu kadın neden ağlıyor sorusuna cevap aramakla geçiyor. bana da yazık.