babam ve oğlum

orta yaşlı insanların izledikten sonra "yaa ah bende boyle bir film istiyorum benim, yaşadıklarım.nasıl olabilir acaba?ya ne güzel olurdu" gibi birtakım düşüncelerin doğmasına zemin hazırlayan ve orta yaşlı kesimi yüreğinden yakalayan bir film.

üç defa izlediğim ve artık yine izlersem yine ağlarım korkusuyla izleyemediğim mükemmel bir çağan ırmak filmidir.

salonda herkes ağlarken, 12 eylül dönemini derin üzüntülerle yaşayan ve geçiren teyzemin " ben bunun gerçeğini ve daha kötüsünü yaşadım, bu ne ki " diyip, tek damla yaş akıtmadan izlediği , hatta filmin üstüne espri yapabildiği film.. güzel, etkileyici ve ağlamaklı...izlenmesi lazım..

(bkz: babam ve gollum)

(bkz: fikret kuşkan)

(bkz: tüm zamanların en iyi türk filmi)

inanilmaz oyuncular ile inanilmaz bir film. cagan irmak’a asik olunabilinir, yetkin dikincilere evlenme teklif edilebilinir, ve de cetin tekindora size baba deiyebilirmiyim denilebilir.
gulup aglama arasinda defalarca bocaladim.
bir de deniz’i oynayan ufaklik inanilmaz. o yanaklar isirmalik , hamile kalinirsa 9 ay bakilacak cocuk ornegi...
saka bir yana turkiye’de yapilmis en guzel filmlerden birisi, mesaj verme cabasi yok, oykuyu anlatiyor, insan mesajini aliyor.

25 mart’ta fox tv ’de yayınlanacak olan film.ben de üçüncü sefer izleyecem kısmetse bakalım. o derece güzel işte. kaçırmış olanlar mutlaka bu sefer izlesin derim.

normalde filmlere ağlamak gibi bir huyum olmadığı halde ağlamaktan geberdiğim bir kaç kere izlemem rağmen tekrar tekrar komaya girdiğim film çetin tekindor ve fikret kuşkanın müthiş oyunculuğu takdire şayandır eğer bu film amerikada çevrilseydi oscara bile aday gösterilirdi.

babanizla izlenmemesi gereken bir film..ne yonde aglayacaginizi sasiriyorsunuz.

(bkz: tecrubeyle sabittir)

bu aksam bir üçüncü defa olmasına ragmen fox tv de izleyerek tekrar tadına doyamadıgım filmdir...

beni ağlatmayı başarabilmiş nadir filmlerden biri..

erkekleri bile aglatan sinema flimi.

kanaatimce son zamanlarda yapılan en iyi türk filmi.oyuncular filmi bize öyle yaşattılar ki ağlamamak elde değil ağlamış bulunduk.

fikret kuşkanın harika performansıyla akıllara kazınan ben hiç ağlamam diye övünen insanların bu iddialarını yer ile yeksan eden insanda mutad aralıklarla seyredilip de kanıra kanıra kendinden geçe geçe ağlama refleksi oluşturan hele de babasıyla kavgalı tiplerin bünyesi için fazlaca ağır kaçan son zamanların en içe işleyen türk filmidir...en muhteşem iki sahnesi ise sadığın oğlu eline sarıldığında çetin tekindorun sarsıldığı ve ağzındaki sigaranın bütün vücuduyla birlikte titrediği sahne ve özge özberkin "evlendim tabi evlenmez mi insan" ve "affettim tabi affetmez mi insan" gibi çaresiz ve çözümsüz ve insanı kederden çatlatacak kadar ağır bi sıkışmışlık hissi uyandıran sahne...

toplam üç kişidirler. dede baba ve oğul.

babasını çok sevenleri ağlamaktan helak etmiş çok anlamlı bir filmdir.

insanın duygusal damarını tutan ve bitene kadar bırakmayan bir filmdir. ikinci kere izlemek mazoşizm’in ilgi alanına girer.
(bkz: ağlamaktan zevk almak)

ağlatan yapım