özelleştirme

kamu kuruluslarinin ozel sektore devri manasina gelir.ozenli ve bilincli sekilde yapilmalidir.ozellestirelim de nasil olursa olsun cok yanlis bir dusuncedir.

kamu mallarinin iktidar yandasi is adamlarina peskes cekilmesi.

ulkemizde daha cok "peskeslestirme" olarak uygulamaya konulan eylem.

devlete ait kar getirmeyen kurumlarin ozel sektore yuksek paralar kar$iliginda devredilmesi.devlete ait her kurum devredilmez.kar getirmemesi onceligi vardir.kar getirmeyen bir kurulu$u da ozel sektor neden alir anlami$ degilim.uzerine yatirim yaparak kar getirecek duruma gelmesi amaci iledir herhalde.

aslinda ozellestirme sonucunda ozellestirilen kurumun daha verimli olmasi olasidir.ancak ozellestirme -en azindan turkiye’de- ekonomik bunalimlarin sonucu olarak iktidarlarin sarildigi bi yontemdir,son derece sinirli olmasi ulke menfaatine olan bu olgunun bizdeki gibi sikca yapilmasi devletcilik ilkesine acikca ters dusmektedir ve kamu zararinadir.

(bkz: haydarpasa)

devletin zamaninda kurdugu yararli ancak zamanla gereken ilgi gosterilmedigi icin zarar eden kurumlarini gelir elde edecek sekilde ozel tesebbuse satmasidir..ancak ulkemizde bu daha cok peskes cekme olarak yapilir.cunku bizdeki siyasiler rant ugruna zarar eden kurumlari degil en cok kar edenleri ve stratejik önemi olanlary satmaya calisirlar hemde olu essek fiyatina..

bugüne kadar yapılan özelleştirmelerin listesi aşağıdadır,

dyp-shp hükümetinin ( 1994-1995) sattıkları:
1- yem san ve tic. a.ş,
2- karabük demir çelik fabrikası,
3- fruko-tamek meyve suları san. a,ş deki hisseler,
4- mekta a.ş. deki hisseler,
5- havaş hisselerinin %60’ı,
6- turban kemer marina oteli,
7- petkim aş.nin bir binası,
8- nimsa’nın hisseleri,
9- adana, adıyaman, adilcevaz, afyon, aksaray, amasya, balıkesir,bayburt, bolu, burdur,çan, çankırı, çorum, devrek, diyarbakır, elazığ, erzincan, erzurum, eskişehir, giresun, havza, istanbul, izmir, kastamonu, lalahan, muş, sinop, sivas, siverek, trabzon, yatağan, yüksekova süt ve mamülleri işletmeleri ve solaklı, yenice, silivri, tunceli süt toplama merkezleri,
10- sek’in isim hakkı
11- afyon, ağrı, bayburt, bursa, elazığ, kars, kastamonu, malatya, suluova, şanlıurfa, tatvan, van et kombinaları
12- adıyaman çimento fabrikası
13- köyteks siirt hazır giyim tesisi ve arsası
14- köyteks diyarbakır hazır giyim tesisi
15- köyteks yerköy hazır giyim tesisi
16- köytaş,
17- kümaş,
18- sivas demir-çelik fabrikalarına ait gayrimenkul,
19- sümerbank a.ş,
20- sümer holding’e ait 88 adet mağaza,
21- turban çeşme oteli,
22- testaş aydın tesisleri
23- pendik, alaybey, haliç, camialti tersanelerinin özelleştirmeleri iptal edildi.

dyp- chp hükümetinin (1996) sattıkları:
1-sümer holding adana, erzincan, eskişehir, hereke, karaman, nevşehir, şanlıurfa işletmeleri
2- orüs antalya, ayancık, bafra, devrek, düzce, vezirköprü, ardanuç, pazarköy ve ulupınar işletmeleri
3- turban ilıca moteli
4- turban elmadağ dağevi

anap-dyp hükümetinin (1996) sattıkları
1-çinkur,
2- thy 4 adet b-727 uçak,
3- lalapaşa, kars, van, gümüşhane, elazığ, çimento fabrikaları,
4- poaş’a ait, niğde, beyşehir,batman, balıkesir deki 9 arsa, ve bir tanker

refah partisi- dyp hükümetinin (1996-1997) sattıkları
1-sümer holding’e ait satış mağazaları ve yarım kalmış tesisler
2- denizbank
3- anadolubank
4-etibank 5- petlas a.ş,
6- filyos ateş tuğlasi 7- çemaş döküm sanayi a.ş
8- çimhol çimento ve yan mamulleri a.ş
9-tekirdağ limanı
10- hopa limanı
11- rize limanı
12- giresun limanı
13- ordu limanı
14- sinop limanı

anap-dyp-dsp hükümetinin (haziran 1997-ocak 1999) sattıkları
1- orüs kırklarelindeki taşınmazlar,
2- turban’a ait istanbul istinye’de 8 parsel arsa,
3- kbi’ne ait artvinde 1 arsa,
4- tdi rumelifeneri yolcu gemisi,
5-tdi halıcıoğlu motorbotu,
6- sümer holding’e ait ankara kurtuluşta 2 gayrimenkul,
7- sümer holding adana satış mağazası,
8- sümer holding bursa merinos fabrikasının 2 arsa ve bir binası,
9- sümer holding izmir konak mağazası ve bölge müdürlüğü binası,
10- sümer holding beyoğlu satış mağazası,
11- sümer holding unkapanı satış mağazası,
12- sümer holding malatya pamuklu işletmesine ait bir kısım taşınmaz.

dsp-mhp-anap hükümetinin (haziran 1999- kasım 2002) sattıkları
1-asil çelik’e ait bursa’da 2 taşınmaz,
2- çelbor,
3- eski istinye tersane arsası,
4- petkim yarımca tesisi,
5- kayseri’de taksan’a ait 29 arsa ve 4 tezgah,
6- ebaş et’e ait ağrı’da 3 taşınmaz, trabzonda 1 arazi ve fabrika binası, kastamonu’da 72 taşınmaz, 7- seka izmit pompa istasyonu arsası,
8- seka izmit kozluk’ta 1 arsa,
9- tdi körfez taşıma hizmetleri ,
10- tdi 8 gemi ve 3 vapur,
11- tzd a..ş. ye ait muğla’da 1 arsa 2 depo, denizli’de 1 arsa, 6 lojman ve 8 depo, ağrı’da 1 arsa, 2 lojman ve 1 depo, mardin’de 1 arsa, 2 lojman ve 2 depo, niğde’de 1 arsa, 4 lojman ve 2 depo, yozgat’ta 1 arsa, 3 lojman, samsun7da 1 arsa, 8 lojman, 7 depo, 1 bekçi evi, kırklareli’nde’de 2 arsa, 33 depo, 1 bekçi evi, tekirdağ’da 2 arsa, 5 lojman ve 1 depo, 1 bekçi evi, urfa�da1 arsa, 14 lojman, 8 depo,, 1 bekçi evi, antalya’da 1 arsa, 20 depo, 2 bekçi evi, erzurum7da 1 arsa, 3 lojman, 1 depo, çanakkale7de 1 arsa, 6 depo, tzd 1 taşınmaz,
12- tdi marmaris limanı,
13- kbi 190 adet taşınmaz,
14- seka dalaman işletmesi,
15- seka’ya ait 3 taşınmaz,
16- kbi’ye ait 210 taşınmaz, 2 arsa ve 3 bina,
17-poaş, varlıkları ile toplam tesisin satışı,
18- ditaş,
19- kbi’ye ait 4 taşınmaz,
20- tzd’ye ait 2 taşınmaz,
21- seka’ya ait 7 taşınmaz,
22-tügsaş’a ait 2 taşınmaz bir arsa,
23- petkim’e ait 1 arsa,
24- tüpraş’a ait 2 arsa,
25- sümer holding’e ait 16 adet arsa,
26- isdemir (beraber satılsın diye erdemir’e verildi),
27- ebüaş’a ait 2 arsa,
28- tekel’e ait 1 arsa

akp hükümetinin (aralık 2002- haziran 2005 arası ) sattıkları
1-taksan,
2- gerkonsan,
3-seka afyon işletmesi ,
4- seka balıkesir işletmesi,
5- seka çaycuma işletmesi,
6- seka kastamonu işletmesi,
7- seka aksu işletmesi,
8- seka taşucu tersane alanı,
9- seka’ya ait 4 taşınmaz,
10- tzd sakarya işletmesi,
11- thy usaş,
12- tdi trabzon limanı,
13- tdi dikili limanı,
14- tdi kuşadası limanı,
15- sümer holding’e ait merinos halı fabrikası,
16- sümer holding’e ait eryağ,
17- sümer holding’e ait adıyaman işletmesi,
18- sümer holding’e ait 117 adet taşınmaz,
19- kbi’ye ait 103 arsa, 89 lojman,
20- ebüaş-meybuz,
21- ebüaş’a ait 54 taşınmaz,
22- tekel kaya tuz,
23- tekel’e ait 30 taşınmaz,
24- esgaz,
25- bursagaz,
26- eti bakir,
27- eti gümüş,
28- eti krom,
29- eti elektrometalurji a.ş,
30- çayeli bakır işletmeleri a.ş,
31- kbi samsun işletmesi,
32- kbi 65 adet taşınmaz,
33-div-han a.ş,
34- amasya şeker fabrikası,
35- kütahya şeker fabrikası,
36- sümer holding’e ait tümosan,
37- sümer holding malatya işletmesi,
38- sümer holding bakırköy işletmesi,
39- sümer holding diyarbakır işletmesi,
40- sümer holding çanakkale deri işletmesi,
41- sümer holding’e ait 108 adet taşınmaz,
42- sümer holding ortadoğu teknopark a.ş,
43- seka karacasu işletmesi,
44- seka ankara alım satım binası müdürlüğü,
45- seka ardanuç işletmesi varlıkları,
46- tügsaş,
47- tügsaş gemlik gübre san. taş,
48- tügsaş-igsaş hisseleri % 100,
49- tügsaş urfa depoları arazisi,
50- tügsaş’a ait 23 taşınmaz,
51- igsaş kütahya gübre varlıkları ,
52- tekel alkolü içkiler san. a.ş,
53- tekel’e ait 60 adet taşınmaz,
54- tekel inegöl kibrit fabrikası t.a.ş,
55- tekel gemlik sun.ip.mües. t.a.ş,
56- tekel tuzluca tuzlası,
57- tekel sekili tuzlası,
58- ebüaş samsun soğuk hava deposu,
59- ebüaş manisa kombinası,
60- ebüaş manisa arsası,
61- ebüaş’a ait 101 adet taşınmaz,
62- tdi ankara feribotu,
63- tdi samsun feribotu,
64- petkim 2adet taşınmaz,
65- tedaş 1 arsa, 1 adet trafo binası,
66- tedaş 1 adet taşınmaz,
67- ataköy turizm a:ş,
68- ataköy otelcilik a:ş,
69- ataköy marina ve yat işletmesi,
70- sümer holding beykoz işletmesi,
71- sümer holding istanbul imar ltd.şti,
72- sümer holding 2 adet taşınmaz,
73- tdi karadeniz gemisi,
74- tekel kristal tuz rafinerisi,
75- tekel kağızman tuzlası,
76- tekel’e ait 49 adet taşınmaz,
77- tüpraş 2 adet taşınmaz,
78- tdi 1 adet taşınmaz,
79- seka 5 adet taşınmaz,
80- köy hizmetleri genel müdürlüğü (tasfiye edildi),
81- ssk hastaneleri (tasfiye edildi),
82- ssk eczaneleri (tasfiye edildi),
82- seka kocaeli fabrikası ve arsası

akp’nin satmak üzere olduğu ve 2005 yilinda satmak istedikleri
1-sümer holding sarıkamış işletmesi, sümer holding bergama pamuk ipliği fabrikası,
2-sümer holding sivas dokuma fabrikası,
3- sümer holding manisa pam. men. a:ş,
4- sümer holding makine ve teçhizat,
5- sümer holding 32 adet taşınmaz,
6- tügsaş samsun gübre sanayi a.ş,
7- tekel 5 adet taşınmaz,
8- araç muayene istasyonları 1. bölge,
9- dsi erciyes sosyal tesisi,
10-bayındırlık ve iskan bakanlığı erciyes sosyal tesisi,
11- karayolları erciyes sosyal tesisi,
12-tekel sigara fabrikaları,
13-tekel sigara fabrikalarına ait taşınmazlar,.
14-tekel puro fabrikaları,
15-tekel alkol işletmelerine ait taşınmazlar,
16- tercan ayakkabı işletmesi,
17-tcdd mersin limanı,
18-adapazarı şeker fabrikası,
19-ereğli demir çelik fabrikası,
20-iskenderun demir çelik fabrikası,
21-ereğli limanı,
22- iskenderun limanı,
23-yarımca limanı,
24- yarımca porselen fabrikası,
25- romanya’daki silisli sac fabrikası,
26- divriği demir madeni,
27- hekimhan demir madeni,
28- kırıkkale çelik çekme boru fabrikası,
29- borçelik,
30-tüpraş, (satıldı)
31- petkim,
32- türk telekom, (satıldı)
33- kibris türk hava yollari,
34- tügsaş toros gübre fabrikası,
35- tügsaş tekirdağ, tarsus, fatsa depoları,
36- seydişehir eti alüminyum a.ş,.
37- oymapinar baraji,
38- eti alüminyum’a ait madenler,
39- emekli sandığı ankara emek işhanı,
40-emekli sandığı istanbul hilton oteli

her gelen hükümet kendi döneminde çalışmak, ülkeyi kalkındırmak yerine satış konusunda tecrübesini konuşturmuştur.bunları saklayalım not edelim bir yerlere, ilerde torunlarımıza
"bir zamanlar halka ait, böyle böyle savaşlar yapılarak, her karışında yüzlerce şehitin kanı olan bir türkiye vardı evladım" der bizim zamanımızda geçmişi gururlanarak anlatırken, onların zamanında ağlayarak anlatırız.

kemer denizinin özelleştirilmek istenmesi ve ikinci bir emre kadar bunun durdurulması ile vuku bulan vakadır.kemal abimiz denizede el atmıştır.
http://www.ntvmsnbc.com/news/419206.asp
(bkz: forever özelleştirme)

(bkz: ben bu ülkeyi pazarlamakla mükellefim)
r.t.e

devletçi ekonomilerde, satsan bir dert, satmasan bin dert...

en idealize özelleştirmeci, demir leydi lakaplı, margaret teacher...

(bkz: kamulaştırma)

(bkz: seni özelleştirdim ananı da özelleştireceğim)

iktisatla ilgili arkadaşların hepsi teknik tanımlar yapmışlar sağolsunlar. ben de kendi dünya görüşüme göre sığ yorumlarla katkıda bulunayım.

özelleştirme lafını ne zaman duysam aklıma eski türk filmleri geliyor. yeşilçam dönemi falan sanmayın. o kadar eskiler değil. seksenli yıllardakiler. bu filmlerde tecavüzcü coşkun abimizin uyuşturucuya alıştırdığı eroinman tipler geliyor.

"deneme" amaçlı başlanılan uyuşturucu başlarda kahramanımıza keyif veriyor. tabi bu meret pahalı da. yolsuz eroinmanımız bittabi fakir fukaranın teki. babası küçükken ölmüş, annesiyle yaşıyor. ne diyorduk? bu keyifli "uçuş" seansları yavaş yavaş bağımlılığa dönüşüyor. her seferinde daha fazla istiyor bünye bunun içinde daha çok para gerekiyor doğal olarak. ilk önce annesinin kefen parasını bu zıkkıma yatırıyor delikıanlı. daha sonra evdeki eşyaları satmaya başlıyor. çünkü "sıcak" paraya ihtiyacı var. her seferinde daha çok parça mal satıyor ki daha fazla para geçsin eline.

işte tam da bu noktada özelleştirmeler geliyor aklıma. özelleştirmelere sarılan iktidarları işte bu eroinmana benzetirim hep. hatta durumları bundan da kötü. eroinman yediği bokun farkında. bu adamlar sattıklarıyla övünüyorlar..
evde satılmaya değer bir şey kalmayınca ne bok yiyeceğim diye düşünmüyorlar. "iktidarımız yine günü kurtardı. buı sene o kadar sattık, o kadar sattık ki aklınız hayaliniz almaz."

elde avuçta bir şey kalmayınca ne olacağını da ben söyleyeyim. kriz...

evet kriz.

her iki olayda da kriz yaşanıyor sonunda. tabi fark var arada. hikaye de eroinman, krizden hiç olmazsa kendisi etkileniyor, belediyenin zehirlediği köpekler gibi titreye tireye ölüyor. ama siyasi arenadaki "eroinmanlara" hiç bir şey olmuyor. bu eroinman zihniyet 60 yıla yakın zamndır iktidarda zira. düzülen, ırzına geçilen yine halk oluyor. hiç bir şeyden haberi olmayan, gariban halk...

sonuna gelebilecek bir noktalama işareti ile bambaşka bir anlama gelen kelimedir. şöyle ki; özelleştirme!

ozellestırmeeeeee dıye bagırmak lazım kanımca

özelleştirmeye taraftar olanı, karşı olanı... her iki tarafında haklı olduğu noktalar var.

bir de şöyle bir gerçek var, her akşam eve dönerken görülen:

biri, özelleştirilmiş türk telekom. bahçesindeki aydınlatmaların sadece bir kısmı yanıyor. binası loş ışık altında.

hemen yanında inşaatı yeni bitmiş, özelleştirme derdi olmayan kurumlarımızdan biri, tapu kadastro il müdürlüğü. tüm çevre aydınlatmaları açık. yetmemiş, sağdan soldan şurdan burdan projektörlerle binayı 21 th century fox hedesine benzetmişler. ne bu aq daha taşınmamışsınız bile. hem taşınsanız n’olacak, beyaz saray mı lan burası?

normalde sağı solu arar, bir yerlere yazar, olmadı söylenirsin. arkadaşların alaylı bakışlarına falan maruz kalırsın. bir değil iki değil. sonra yavaş yavaş alışırsın. banane aq, herkese iyiyse bana pekiyi!

türkiye’ye edilen tecavüzü kolaylaştıran etkenlerden sadece birisidir.

yalova-istanbul vapurları çocukluğumdan beri hep bir eğlence kaynağı olmuştu benim için. düşünmek bile mutlu olmam için yeterdi çoğu zaman.

püfür püfür esen rüzgar eşliğinde önce çocukluğumun, sonra gençliğimin geçtiği o vasıtayı keyifle hatırlarım. çocukken koşar oynar, gençken kıç tarafında bir iki bira tıngırdatırdık.

yalnız işte her güzel şeyde olduğu gibi bu vapurlarında bizi pekte çekmeyen, o zamanlar çokta mutlu etmeyen bir yönü vardı. tuvalet civarı bok kokardı. yıllar sonra gün gelip tekrar yolum vapura düştüğü zaman birde baktımki pırıl pırıl, ışıl ışıl bir tuvalet. ellerimi sıvı sabunla yıkayıp çıktığımda bir adam benden 50 kuruş istedi. biraz bozuldum. mutlu mesut hayaller kısa sürmüştü anlayacağınız.

sonra düşündümki özelleştirme o kadarda kötü bir şey değilmiş. yani "herkes işçi herkes patron" tamam çok güzel ama bok temizlemeye gelince "herkes patron". sonuç çok belli; bok kokusu.

şimdi kimse ütopik ideallerden falan bahsetmesin. yok "iyi işletilseydi devlet tarafından" yada "o zamanki yöneticiler bıdı bıdı..." falan demesin. adama 50 kuruş verirken içim titredi ama boş zamanlarındaki aktivitesi bok temizlemek olan bu adamın ellerini sevgiyle sıktım. tebrik ederken adam alışmış gibi tavırlar sergiledi. (tek bıkan ben değilmişim demekki)

şimdi bazılarımızın burnu boktan kurtulmuyor. hala aynı tas aynı hamam. işe bile gitmeyip para alan işçilerdenmi bahsedelim yoksa "kimin torpili daha kuvvetli" sidik yarışındaki dallama yöneticilerdenmi? tek taraflı yaklaşımlarla bir yere varamayız. özelliştirmeyi tek kalemde silip atamayız. doğru özelleştirme metodlarını tartışmaya tamam ama bir kalemde silip atmak?

evet özel sermaye kimi zaman emperyalizmin uşağıdır. evet stratejik kurumlar kamu yararı gözetilirelerek özelleştirme rüzgarından korunmalıdır ama be kardeşim çocukluğu, gençliği nefesini tutarak tuvalete girmekle geçmiş bu cahil adama lütfen anlatın yanlış olanı.

yani devletin 100 liralık kuruma 300 liralık yatırım yapması lazımken, devlet bu kurumu 100 liraya satıyor. alan kişiye "sen buna 300 lira yatırım yapacaksın" diye şart koşuyor. hem karın yaklaşık %40’ını vergi olarak alıyorsun hemde vatandaşın 10 yıl sonra fonlayabileceğin hizmeti bu günden almaya başlıyor. daha ne?

şundan 10 sene önce dial up bağlantıyla 6 kb download hızı yakalayınca sevindirik oluyorduk. (10 yıl önce saati 40 kuruştu bu boktan bağlantının. şu anda sınırsız bağlantı ne kadar?) şimdi 100 kb’nin altına düşünce delirme noktasına eriyoruz.

ister vapurda gezin, ister nette,
komploları sezin, kriz gelmekte,
istemez tahrip, kurumu alan,
hayat ne garip, vapurlar falan...

bilgi notu: yalova-istanbul vapurları kaldırılmış bildiğim kadarıyla.

edit1: konuyla hafiften alakalı olaraktan #782579

edit2: 50 kuruşluk tuvalet ücreti tamamiyle tarafımdan sallanmıştır. şimdinin parası en az 1 ylt felandı yani. o zamanki fiyatını hatırlamıyorum.