olmak ya da olmamak
sozluk icinde kullanildiginda "yazmak ya da yazmamak" seklini alan soz.
insanlığın kendi benliğinin farkına varma yolunda soru sormaya kendinden aşalamsının kanıtı.
olmak nedir?
omasam ne olurdu?
varlık nedir?
ben var mıyım?
neden varım?
neden burdayım?
ben kimim?
neden ben?
.....
...
bu soruların cevabını bulamayan insan kendi kendine "lan bari bu sorulaın cevabını bulamıyorum bari bu soruları bir araya getireyim..." demiştir.
böylece felsefe denen bilimin temelini atmıştır.
olmak nedir?
omasam ne olurdu?
varlık nedir?
ben var mıyım?
neden varım?
neden burdayım?
ben kimim?
neden ben?
.....
...
bu soruların cevabını bulamayan insan kendi kendine "lan bari bu sorulaın cevabını bulamıyorum bari bu soruları bir araya getireyim..." demiştir.
böylece felsefe denen bilimin temelini atmıştır.
(bkz: olmak ya da domalmak)
var olmak mi, yok olmak mi, butun sorun bu!
du$uncemizin katlanmasi mi guzel,
zalim kaderin yumruklarina, oklarina,
yoksa diretip bela denizlerine kar$i
dur, yeter! demesi mi?
olmek, uyumak sadece! du$unun ki uyumakla yalniz
bitebilir butun acilari yuregin,
cektigi butun kahirlar insanoglunun.
uyumak, ama du$ gorebilirsin uykuda, o kotu!
cunku, o olum uykularinda,
siyrildigimiz zaman ya$amak kaygisindan,
ne du$ler gorebilir insan, du$unmeli bunu.
bu du$uncedir felaketleri ya$anir yapan.
yoksa kim dayanabilir zamanin kirbacina?
zorbanin kahrina, gururunun cignenmesine,
sevgisinin kepaze edilmesine,
kanunlarin bu kadar yava$
yuzsuzlugun bu kadar cabuk yurumesine,
kotulere kul olmasina iyi insanin
bi bicak saplayip gogsune kurtulmak varken?
kim ister butun bunlara katlanmak
agir bi hayatin altinda inleyip terlemek,
olumden sonraki bi $eyden korkmasa,
o kimsenin gidip de donemedigi bilinmez dunya
urkutmese yuregini?
bilmedigimiz belalara katlanmaktansa,
cektiklerine razi etmese insani?
bilinc boyle korkak ediyor hepimizi:
du$uncenin soluk i$igi bulandiriyor
yurekten gelenin dogal rengini.
ve nice buyuk, yigitce atili$lar
yollarini degi$tirip bu yuzden,
bi i$, bi eylem olma gucunu yitiriyorlar.
ama sus bak, guzel ophelia geliyor.
peri kizi dualarinda unutma beni,
ve butun gunahlarimi.
du$uncemizin katlanmasi mi guzel,
zalim kaderin yumruklarina, oklarina,
yoksa diretip bela denizlerine kar$i
dur, yeter! demesi mi?
olmek, uyumak sadece! du$unun ki uyumakla yalniz
bitebilir butun acilari yuregin,
cektigi butun kahirlar insanoglunun.
uyumak, ama du$ gorebilirsin uykuda, o kotu!
cunku, o olum uykularinda,
siyrildigimiz zaman ya$amak kaygisindan,
ne du$ler gorebilir insan, du$unmeli bunu.
bu du$uncedir felaketleri ya$anir yapan.
yoksa kim dayanabilir zamanin kirbacina?
zorbanin kahrina, gururunun cignenmesine,
sevgisinin kepaze edilmesine,
kanunlarin bu kadar yava$
yuzsuzlugun bu kadar cabuk yurumesine,
kotulere kul olmasina iyi insanin
bi bicak saplayip gogsune kurtulmak varken?
kim ister butun bunlara katlanmak
agir bi hayatin altinda inleyip terlemek,
olumden sonraki bi $eyden korkmasa,
o kimsenin gidip de donemedigi bilinmez dunya
urkutmese yuregini?
bilmedigimiz belalara katlanmaktansa,
cektiklerine razi etmese insani?
bilinc boyle korkak ediyor hepimizi:
du$uncenin soluk i$igi bulandiriyor
yurekten gelenin dogal rengini.
ve nice buyuk, yigitce atili$lar
yollarini degi$tirip bu yuzden,
bi i$, bi eylem olma gucunu yitiriyorlar.
ama sus bak, guzel ophelia geliyor.
peri kizi dualarinda unutma beni,
ve butun gunahlarimi.
işte bütün meselenin bu olduğu durumdur.
insanın içindeki ikilemin dışa vurmasıdır. kimisi olmayı seçip yok olur kimisi olmamayı seçip olmaya karar verenden daha çok var olur. (biraz karışık oldu ama siz anladınız onu)
uzun halinin lehçesi:
byc albo nie byc,
o to jest pytanie...
byc albo nie byc,
o to jest pytanie...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?