korkarim ki hala yalnızım

igoriyan
bu sozler hayati hafiften anlamaya basladigin yalnizliga doydugun anlarda sen farkina varmadan dokulur agzinda ustelik bu sozlerin sarf edildigi yerlerde pekte tenha yerler degildir iste soyle seyler olur bu ruh haliye
-lisede okul cikisi sadece sen ta sehrin obur ucuna gitmek icin her gun dolmus beklemek bunuda sirf okulum degismesin diye yapiyorsan dokulur agzindan goz yasi gibi bu bir damla laf
igoriyan
okumak icin baska bir sehirde universiteye gittiginde ve ilk gunu kantinde pinekleyerek gecirecegini anlamaya basladigin anda doklur gene ayni laflar.
igoriyan
mustakbel esinle nikah masasinda otururken onun sadece ikram edilen fanta ve kurabiyelerle ilgilendigini fark ettin anda dokulur gene bu laflar.
napoleon ve josephine
yalniz yalniz bireyciklerden oluşan bir toplum içinde, yalniz bir birey olduğunu fark eden boynu bükük garibin, hazin öyküsünü özetleyen sözlerdir. hepimiz kalabalıklar içinde yalnızız, dört bir tarafımıza ördüğümüz duvarlardan oluşan dünyamız o kadar dar ki, içeriye başka kimse sığamıyor ve bir gün, yalnızlığın hayat tarzımiz haline geldiğini anlayıveriyoruz. ardından ağzımızdan ümitsizce dökülüveriyor o kaçınılmaz cümle: korkarim ki hala yalnizim
igoriyan
seyrettigin bir filmi bir hafta boyunca unutmayip hafta sonu sehre gelen eski arkadasina ballandira ballandira anlatiyosan ve sonra konusacak baska birsey bulamamiyosan dokulur gene icine bu laflar beyninden erimis bir lav gibi.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol