yalniz yalniz bireyciklerden oluşan bir toplum içinde, yalniz bir birey olduğunu fark eden boynu bükük garibin, hazin öyküsünü özetleyen sözlerdir. hepimiz kalabalıklar içinde yalnızız, dört bir tarafımıza ördüğümüz duvarlardan oluşan dünyamız o kadar dar ki, içeriye başka kimse sığamıyor ve bir gün, yalnızlığın hayat tarzımiz haline geldiğini anlayıveriyoruz. ardından ağzımızdan ümitsizce dökülüveriyor o kaçınılmaz cümle: korkarim ki hala yalnizim
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?