zeki ama çalışmiyor çalışsa yapar

cocugunun tembel hatta ebleh oldugunu kabul etmek istemeyen annelerin kendileri avutmak , diğer insanları sikmek icin kullandıkları cümledir.

dunyanin en buyuk yalanlarindan birisidir. calisanlara haksizlik hem.ne ayip.

zekiler calismadan yapar, bunu anlayamamis insan sozudur.

kurnaz bir öğretmen yalanıdır. öğretmen bu söylemle;

öğrenci velisine geçerli bir bahane sunar, hatta gururunu okşar böylelikle veli öğretmenin yetkinliğini sorgulama yoluna gitmez, çocuğunun zeki olduğu söylemini benimser, herşey olduğu gibi devam eder.(benimsemek ister).

hayır bir öğretmende çıksa ’’oğlunuz salak çalışsa da yapamaz, alın bunu okuldan bir meslek öğrensin’’ dese, alnından öpeceğim samimiyeti için; nitekim böyle öğretmenler az sayıda olsa da var, ancak velilerin hoşuna giden söylem bu olmadığı ve gerçekler acı olduğu için, bu öğretmen eleştirilir, sorgulanır, kötülenir.

hayatı boyunca basarısız olup,bikaç tesadufe tutunup size ben zekiyim olum calsmyrm ama calıssam herkesi gecerim bak napmısım gordunmu bide calıssam ah..diyerek kendini cok onemli insan zannedenlerin kendini tanımlama cumlesidir.

(bkz: efendim)

(bkz: çalışsa uzay mühendisi bile olur)

veli avuntusudur.

genellikle açıkça öğrencinin salak olduğunu dile getiremeyen ama bunu ima etmeye çalışmak için kullanılmış kelimeler yumagı...

çocukların, nedense hepsi zekidir ama çalışmazlar. alah alah

- zeki ama çalışması gerektiğini akıl edemiyecek kadar zeki.
yani direk salakta diyemeyiz fakat dolaylı olarak salak olduğu yönünde tespitlerimiz var.

çoklu zeka kuramı’na göre her insanın zeka türü farklıdır. birisinin sözel zekası, bir diğerinin sayısal zekası, bir diğerinin de müziksel zekası öndedir.

herkes için "aynı" eğitimi öngören eğitim sistemimiz, aile-okul-öğretmen.. gibi rehberlik edecek kişilerin olmaması, öğrencinin de doğru kararı verecek iradeye sahip olmaması sonucu kendisini, batsın bu dünya derken bulması güzel ülkemizde imkansız değildir maalesef.

üniversite olsun da, iş olsun da düşüncesiyle okunan bölümler, yapılan işler bir türkiye gerçeğidir. yemek buldun ye, dayak gördün kaç atasözümüzün çağdaş versiyonu: okul buldun oku, iş buldun çalış olduğu için insanları da, madem sevmiyorsun okuma-çalışma diye suçlamak mantıklı da, adil de değildir.

sorunların temelinde liberal de, kapitalist de olmayan; bu vahşi ekonomik düzen yatmaktadır.

özelleştirmeye evet ama çalışanların, patronun insafına bırakılmasına hayır! maliyeci, bakkaldan marketten alışveriş yapmıyormu, çevresinde asgari ücretin altında çalıştırılan, sigortası yatırılmayanları bilmiyormu, hadi bilmiyor, duymuyor mu?

60 kişilik sınıflar bir yanda, 200 bine yaklaşan öğretmen adayı bir yanda. şu kavga gürültü ortamında bu insanlar için, eğitim için, türkiye’nin geleceği için yani, çözüm öneren bir parti, sivil toplum örgütü... kimse var mı?

altta kalanın canı çıkıyor ve altta kalanların sayısı da sürekli artıyor. acı tarafına rağmen umut ışığı da var: nitelikli kişilerin bu gruptaki oranı hızla artıyor.

yakarsa dünyayı fakirler yakar diyen sanatçı haksız değil. fakir ama onurlu! onlara bu kaderi dayatan, onlara bu hayatı yaşatan şartları değiştirecekler. başkalarının da haklarını, kendi hakları gibi görerek! damdan düşenin halinden, yine damdan düşen anlar çünkü.

Hayatımda çalışsa yapar cümlesinden kurulmuş daha aptal bir cümle bilmiyorum.

zeki olmak ile akıllı olmak arasındaki farkı anlatan cümle. istediği kadar zeki olsun o zekayı kullanacak kadar akıllı değilse hiç bir şey olamaz, ortamlarda iq testinde aldığı puanı pişirip pişirip önünüze koyar.