yolcu

(bkz: aşk yolcusu)

sanırım bana denilebilir yolların efendisi olarak.

yol taraftarı kişiye denir.

"şimdi" ve "burada" olmanın kederine karşı çıkmadım.

dünyada iki kapılı bir han gibi durmanın,
buraya böyle gelmiş olmanın,
geçene yol açmanın, ki içinden rüzgar geçirmenin
ne büyük güç istediğini anladım. durmanın ne büyük sabır...

içimde yeryüzü konuştukça anlıyorum ki,
bölünmüş bir hatırayım ben
dünyaya dağılan.

ve şimdi biliyorum, neden,
yaş akıyor
atımın sol gözünden.

şeklinde dizelere sahip birhan keskin şiiri.

edit: kim bağışlayacak beni’ den.

(bkz: zaman yolcusu)

(bkz: otostop)

(bkz: yolcu ucagi)

osman pamukoğlu tarafından yazılan özlü sözlerin bulunduğu güzel bir kitap.

hancının ekmek parası.

bu fani hayatta bir durakta bekleyen bizleer

çömezdir şu aralari bilgiç olması, mutlulukla dolması dileği ile.

her giden değil.

her giden o yolun yolcusuysa ve yol, uzun bir yolculuğa çıkmak için sana yardım ve yataklık ediyorsa sen de değilsin yolcu.
yolcu demek, otogarda ağlayan sümüklü demek.
yolcu demek, o yola çıkmak istemediği hâlde o yolun sonunda inmek isteyen demek.
yolcu demek, cebinde kanayan mendil ta$ıyan demek.

demek ki yolcu, o yola ba$ koyan ama ba$altından vurulan demek bir yerde. her yolunu deneyen, kurtulamayan.

her yolu deneyin.

samsunda çıkan bir edebiyat dergisidir.

(bkz: otobuslerdeki muavin yolcu munakasalari)

ali guven’in parcasi. hatta sanirim cikis parcasi.

sozleri de soyle:

gideceksin vakit ayrılık vakti
bugün her günden daha uzun sanki
bitti aşkımız yolun sonundayız
her şey söylendi sırada susmak var
bitti aşkımız yolun sonundayız
herşey yaşandı sırada gitmek var
ardına bakma yolcu
gece almaya geldi seni benden
beni bir daha sorma yolcu
arama gittiğin yerden
geri dönmeye kalkma yolcu
kader almaya geldi seni benden
beni bir daha sorma yolcu
arama gittiğin yerden

yolcu rock bar ankarada bizi bir keresinde saçımız kısa diye almamıştı hergeleler o gün bugündür gitmem ki umurlarında mı tabi değil benim de değil.

kirac da seslendirmistir bu turkuyu.

(bkz: yolcudur abbas)

ali güven sarkısıdır.

bir neset ertas klasigi.

yolcu

bir anadan dünyaya gelen yolcu
görünce dünyayı gönül verdin mi
kimi büyük kimi böcek kimi kurt
merak edip hiç birini sordun mu

insan ölür ama uruhu ölmez
bunca mahlukat var hiç biri gülmez
cehennem azabı zordur çekilmez
azap çeken hayvanları gördün mü

insandan doğanlar insan olurlar
hayvandan doğanlar hayvan olurlar
hepisi de bu dünyaya gelirler
ana haktır sen bu sırra erdin mi

vade tekmil olup ömür dolmadan
emanetçi emanetin almadan
ömrünün bağının gülü solmadan
varıp bir canana ikrar verdin mi

garip bülbül gibi feryad ederiz
cehalet elinde küsmü kederiz
hep yolcuyuz böyle gelir gideriz
dünya senin vatanın mı yurdun mu

http://www.dosthane.de/nesetertas.php