özgün’ün elveda albümünün en güzel parçalarından biri.
hiç bu denli bir ağrı çekmemişti yüreğim
sanki bir bir hep topa tutuldu gemilerim
kurşun kadar ağırdır geçmez oldu saatler
yokluğunun zulmüne yatırıldı günlerim
bir yanım terlemekte soğuklarda bir yanım
bir yanım üşümekte yangınlarda bir yanım
gün olur acı olur bir yalan haber olur
yokluğunun zulmüne yatırıldı günlerim
kararttın gündüzleri uzattın geceleri
koparttın o mis kokan kan kırmızı gülleri
yokluğunun zulmüne yatırıldı günlerim
habersiz kaldım ben berbatım...
yokluğun zulmune
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?