yerli malı haftası

ulusal ekonominin gelişmesi bilincinin arttırılması ana hedefiyle planlanıp,okullarda öğrencilerin yerli meyve kılığına sokulup,yerli malı yurdun malı herkes onu kullanmalı temalı şiir ve şarkılar okuduğu hepberaber yerli ürünler tükettiği haftaydı.o nesile bu bilinci kazandırdığına inanıyorum bu haftanın,kazanamayanları ise yanlış tarım politikalarıylayerli üretimi ezmeleriyle gördük.

ilkokulda çikita muz getiren burjuva kızın ve annesinin haftasıydı bir zamanlar, şimdi neler getiriyorlar bilgim dışıdır.

öğrencilerin severek bir bayram gibi kutladıkları, öğretmenlerin de her gün başka bir sınıfın kutlama yapması sebebiyle bol bol hamur işi yemesini sağlayan, kilo aldıran haftadır bazen aydır.

boku çıkan hafta. yerli malı haftasında coco kola içen çocuğu eleştirenleri eleştirmek istiyorum. evet saçma bir hafta doğru ama eleştiriler en az bu hafta kadar yaratıcılıktan uzak. ne yapsın bebeler bir boktan haberleri mi var? al ha vur ha yensin içilsine gelmişler, senenin bir günü de olsa okula severek gitmişler, bırakin da yesinler, içsinler. şabalağa bak malta eriği yiyo yerli malı haftasında demek kadar sığ bir eleştiri anlayışı olamaz ne kadar yalap şalap, çalakalem yazılar yazılıyor. pes! el kadar çocuklarin yerli mali haftasi çorum leblesi, yiyip kristal cola içmesiyle mi düzlüğe çıkacak bu memleket. yerli malı haftası ziyafettir be bir sürü velet dayanışmayı öğrenir hayatında tadına bakamadığı püsürleri tatma şansı bulur. velhasılkealam son kaledir, vermeyiz.

okulumuz öğrencilerinin hamur işi haftasına dönüştürerek dersleri kaynatmak için kutladıkları hafta.

ii. dünya savaşı sonrası oluşan ekonomik darboğazın ardından yabancı ülkelere para akışının önünün kesilmesinin sağlanması ve toplumsal tutum bilincinin oluşması amacıyla 1946 yılından itibaren uygulanmaya başlanmıştır.

hedefi, yerli mallarının tüketiminin artmasıdır. bu hafta süresince tutumlu olmanın, yatırım yapmanın ve yerli malı kullanmanın önemi anlatılır.

tabi otun bokun günü, haftasi olurda malların haftası olmaz mı? en güzeldir. hediyelik eşya dükkanları bayram etmektedir.
(bkz: yerli malı türkün malı herkes onu kullanmalı)
(bkz: dünya mallar haftası)

ana sınıfındaki çocukların kartondan meyve, yemiş şekilli şapkalar yapıp takması gereken haftadır. yerli malı olmayan (bkz: hindistan cevizi )nedense bu haftanın vazgeçilmezidir.

her meyveye ait bir şiirin okulduğu günlerdi.aslında amaç yerli malı almaya yoneltmekti.ilkögretim okullarında hala kutlanır ayrıca.

hala ilkokullarda, bir de yetmiyormuş gibi kreşlerde kutlanan hafta.yerli malı mı kaldı, çocuğumuzun çantasına koyup gönderecek, bu ısrar neden dedirten manasız bir kutlama ayrıca.

yerli malı haftasında okula çikita muz götürünce arkada$larınız sizi sevmiyormu$,ne yazık ki ben bunu görmü$tüm...

ilkokul yıllarında tıkınarak kutlanan hafta.sanırım asıl amacı yerli malları kullanmaya teşvik olan bu aktivitede öğretmenlerimiz yemek konusu üzerinde durdukları için tam olarak ne için kutlandığını anlayamayan öğrenciler cococola dan tut ne kadar yabancı markalı yiyecek içecek varsa sınıfa doldururduk bi güzel tıkınır kalanları birbirimize atar sonrada eve giderdik.yani bu hafta diğer bi çok hafta gibi amacından sapardı.neticede bok böceği gibi patlayana kadar yemek yemiş bir okul dolusu öğrenci.

ilkokulda kutlardık lakin haftanın amacı ne idi pek bilmezdik.ya da yeterince anlatmamışlar ki arkadaşlardan coco cola falan getiren olurdu.çikita muz ne bileyim..güya yerleri malları haftası işte.yerleri mallarını sallayan mı var maksat ders kaynasın mideler bayram etsin idi.bu, o zamanki biz küçüklerin hatasımıydı yoksa bunları bize aleni bir şekilde anlatmayan öğretmenlermizin mi tartışılır...

cocuguklugumun o en güzel zamanlarinda sinifi hal pazarina cevirme sekline dönüsen hafta olarak zihnimde kalan en güzel etkinliklerden bir tanesi.

cernobıl fındıklarının cope dokulmesını onlemeye yarardı bu haftalar zamanında ne yazık ki..

(bkz: yerli mali haftasinda okula tekel birasi goturmek)

çikita muz,ananas,hindistan cevizi,mango vb. yenmemesi gereken hafta.

artik acaba hatirlaniyor mu diye hayiflandigim anda sozlukte basligin olmasının bile beni multu ettigi haftadir...

an itibari ile icinde bulundugumuz hafta, "tutum, yatirim ve turk mallari haftasi"dir hayirli olsun.
(bkz: yoksullara yardim haftasi)

artik nostalji tadi veren, yerli mamul, yerli sanayiye vurgu yaparak cumhuriyetimizin ilk yillarindaki milli kalkinma ulkusunu hatirlatan hafta.