yeni başlayanlar için belediye otobüsü

her daim keyfe/kedere gebe bir mekandır belediye otobüsü...o nedenle;

madde 1: etrafınızda değdirmeye müsait bir bey amca varsa;
"dikkat otomatik kapı çarpar " uyarısına rağmen kapının oraya sıkı$ıverin.çarpan kapı olsun...

madde 2:akbil’i direkt olarak basmadan önce; yan tarafta bulunan demir platformda kontrol edin.allah muhafaza bitmi$tir,ötüverir;

(bkz: donidon donidon"> [gbkz]donidon donidon)

madde 3:$oförün ; "beyler arkaya dogru ilerleyelim ortalar bombo$" uyarısını zerre dikkate almayın, çünkü ne kadar kıpırdarsanız; o kadar istif olursunuz.

madde 4: ineceğiniz duraktan en az iki durak önce kapının oraya doğru sürünme pozisyonu alın.eğer bunu ba$aramazsanız; yıllarca o kalabalıktan kurtulamayabilir, o otobüsten inemeyebilirsiniz.

madde 5: durakta her daim atlayacakmı$, ko$acakmı$casına bekleyin.çünkü o kadar insanın binmek istediği bir araca binme $ansı sadece kondisyon sahibi insanların elindedir.

madde 6: eğer biletiniz/akbiliniz yoksa ve otobüsün içine doğru elinizde 1.5ytl ile bağırmak zorunda kaldıysanız; bu durum hiç sikinizde değilmi$ gibi davranın,soğukkanlı olun.gereken yardım son anda ortalarda oturanlardan birinden gelecektir.

madde 7: eğer birisi akbil/biletsiz binmiş ve ilk sıralarda oturanlara yönelik ’allah rızası için bi’ bilet’ çağrısında bulunuyorsa ve kapsama alanındaysanız,sallamayın. yardım orta sıralardan gelecektir.

madde 8: saygi ve sevgimizden dolayi yaslilara ve hamilelere verdigimiz yere amcamiz yerine oturan bireylere pis pis bakarın. er gec kalkma sebebinizi anlayacaktir.

madde 9: kitap veya gazete okumak için doğru mekanda değilsiniz.zira sayfanın hemen sol kö$esinde; bir çene,bir alın,bir yanak ve tabi ki bir göz kaçak okuyuculuk yapıyor.kapatın o gazeteyi! bu kadar yakınlığa ne gerek var.

madde 10: sakın $oförle iti$meye kalkmayın.zira belediyedeki akrabasal kadrola$ma sonucu muhatabınız; ba$bakanımız sayın tayyip erdoğan’ın amcasının oğlunun kuzeniyle uzaktan akraba olan dayı oğlu olabilir.

(bkz: aman diyim)

madde 11: lutfen dugemeye basarmisiniz haykirislarina hic kulak asmayin nasilsa kulan asan olacaktir. yok kulak asar ve basarsiniz ve size dememistir. yanlis kapi acilir herkez pis pis bakarken sizde inmek istemediginiz yerde inmek zorunda kalabilirsiniz.

yaşlı amca gördünüz mü sakının:
1-bu yaşlı amcalar eğer yer vermezseniz başınıza geçip gözünüzü üzerinize dikip ’cıkcıkcık’ gibi saçma sapan sesler çıkarıp arkasına da birsürü taraftar alıp sizi otobüsün içinde vatan haini ilan edebilir. ’gençlik nereye gidiyor? bizim gençliğimiz zamanında gençler bizi omzunda taşırdı’ gibi laflar da ederse vay halinize...
2-utana sıkıla hiçte istemeyerek bu yaşlı amcaya yer verdiniz ve bu yaşlı amca homurdanarak bir teşekkür bile etmeden verdiğiniz yere oturdu. herkes mesut yolculuk sürüyor... fakat... o da ne? telefonunuz çalıyor. bütün otobüsün gözü üzerinizde. tabi o sorada yaşlı amca ortaya çıkar ve ’cıkcıkcık’ la başlar ’ evladım kapasana telefonunu. agsller tutmuyo. hepimiz ölüceyz. ’ diye devam ederek taraftar toplar. utana sıkıla telefonu kapatmak zorunda kalırsınız.

madde 12: binilen otobüs soğanlı çavuşpaşa - beyazıt ise orman kanunları uygulanmalıdır. çocuk yaşlı demeden hurraa daha otobüs yanaşmadan yanında koşturarak dalınmalıdır allah ne verdiyse.

otobusde her ne sebeple olursa olsun uzun sureli telefon konuşmaları yapmayın. hatta hiç telefonla konuşmayın. lakin orta sıralarda oturan ekonomist teyze veya amcalar sizin ab ile olan ilişkileri bozduğunuzu belirtip, üzerinize yürüyebilir.

akbili bastığınızda dirıdıııtdirıdıııt gibi gudik bir ses geldiğinde anlayın ki akbliniz boştur. telaşlanmayın... derin bir nefes alıp verin. mutlaka yardımınıza biri koşacaktır. ya şöforden utana sıkıla akbilini istersiniz basarsınız ve akbilini parasını da ödeyerek geri verirsiniz ya da otobüsteki onlarca kişiden bilet ya da akbil istersiniz (ki bence bu iett otobüslerindeki tek iyi şeydir) olmaz ya hiçbiryerden yardım alamadınız şöfor beyden rica edersiniz az ilerdeki biletçiden alırım be abi kusurabakma dersiniz. biraz ilerledikten sonra biletçinin olduğu durağa gelmişsinizdir. hemen koşup bir bilet almak zorundasınızdır. şöfor kapıyı açar bir hışımla koşarsınız fakat o da ne? bozuk paranız yok bütün otobüs size bakıyor ve sizi bekliyor... biletçide yavaş yavaş para sayıyor . üstü kalsın der bileti alıp otobüse dönersiniz. n’olmuştur? bozuk para yok diye bir bilete haddinden fazla para vermişsinizdir. bütün yol aklınız parada kalır...

başlamayın. taksi tutun, dolmuşa binin, özel halk otobüsüne binin.. ama o lanet ıkarusa binmeyin.

aman sakın kıkırdaşmayın.biri mutlaka dönüp size cıkcıkcık selseri eşliğinde ’evladım nerede olduğunuzu unuttunuz herhalde’ ’hayret bişey’ gibi serzenişlerle karşılaşabilir ve bir anda öyle aşağılanırsınız ki vatan haini ilan edilirsiniz.suçunuz arkadaşınızın yaptığı espriye gülmektir.

ilk gün güzel gelir, ikinci gün daha iyi olabilkir diye düşünürsünüz, üçüncü günden sonra ise cehennem biletiniz için çalışmaya başlayarak belli sıralarla bürokratik kuruluşların ve bu kuruluşların başındaki kişiler ve yakınları hakkında fanteziler geliştirmeye başlarsınız.

otobüsle ilgili her hangi bir mevzunun ortasında biri size "beğenmiyorsan taksi tutacaksın arkada$ım" $ekli yaparsa hiç çekinmeyin,sakın durdurmayın o tam ağzınıza gelen "siktir lan!" lafını.

(bkz: otobusteki teyzenin hep durterek konu$masi)