sipsi

boksör tipli futbolcu. futbolcuymuş. bırakmış futbolu geçen sene. hayırlısı..

yeni moda. böyle geyik desenlisi, kar tanesi desenlisi, ıvırlısı zıvırlısı var. önce merak edilen, sonra bedava dağıtılmışçasına herkesin üzerinde görünce vazgeçilen, kalın bacaklı kızların giymemesi gereken vs.. ama deri tayt öyle mi, deri tayt canmış can..

az önce bir şeye sinirlendi böyle konuşurken ’yazıklar olsun’ falan dedi, gitti. bir şeye ’bip’ demişler, o da kızdı. hiçbir şey anlamadım, evet.

ya öyle içten bir adam ki bu adam, öyle..

#1065025

bayıldım..

’light, more light’ demiş ya ölmeden, işte onu yardımcısı perdeleri açsın diye söylemiş, felsefik bir yanı yokmuş yani, evet. sinir sinir sayıklatır insanı..

#1064967

(bkz: cancao do mar)

(bkz: washed away)

morcheeba’nın en güzel şarkılarından biri.

’the pain and the sorrow that you felt
will be washed away
like droplets of doubt from yesterday.

the pain and the sorrow that you felt
will be washed away
like remnants and doubt from yesterday.’

üzerinde ’light, more light’ yazan gece lambası aldım geçenlerde. hani goethe’nin ölmeden önceki son sözleriymiş ya, yıllarca aklımda felsefik bir yere oturtmuşum falan. oysa değilmiş, adam sadece ’açın şu içine ettiğimin perdelerini göz gözü görmüyor be’ diyormuş yardımcısına. üzüldüm.. gittim lambaya baktım, yazının altında ’goethe’ yazıyor bir de. hayır, kimin söylediğini yazma ki gelen misafirle edilecek iki çift lafımız olsun, ucuzlaştırma işte ne bileyim. misafir deyince, evet, gece lambasını salona koydum her gelen görsün ne güzel lambam var diye, gerçi bu o sözün perde açılması için söylendiğini öğrenmeden önceydi. artık güzel gelmiyor, o kadar da para verdim. para demişken paramı rulo halinde koyuyorum ben cüzdanıma neden bilmem. bir olgunluk bir büyükanne havası veriyor. ’al çocuğum şuradan kaç paraysa’ diyesim geliyor satıcıya. satıcı da kafka’nın doğum yılı- ölüm yılı yazan bir poster asmış duvarına, tipine baksan tip değil. satıcının mı kafka’nın mı? kurcalamak iyi değil. ilgimi çekti çünkü kafka okumaya başladım ki hayat bir karanlık bir karanlık. ’birlikte yaşayamayacağız, boyun eğip rahatça uzanıvereceğiz yan yana ölmek için. ama ne olacaksa, senin yanında olacak.’ demiş, bir köşede sıkıntılandım, dertlendim. yeni gece lambamı yaktım hemen, gelen giden olur belki..

bu gece televizyonda bir dizi var uçurum’muş adı, hiç izlememişim. çok acıklı galiba. acıklandım ben, hep ağladım. şarkı da söylediler, bir gülesin gelir bir ağlayasın. al bak:http://tinyurl.com/dyggguv ’geceler mi uzadı bu karanlık ne?’ dedim, goethe’ye manalı bir bakış attım.

garipsedim, gittim kapattım lambayı, televizyonun ışığı var boşa elektrik. sabah kalkınca yakarım:

’light, more light!’

lucia’dan gece gece kalp sızısı.

your silence, your silence, your silence, your silence, your silence...

bir gece önceden kalan bulaşıkları toplamak zorunda olmamaktır.

budur.

edit: ay..

çok yenince karın ağrısı ve mide bulantısı yapan şey, evet.

bu sene tarafımca girilebilecek olması ihtimali de vardır. hem de çekirdek eşliğinde rakıyla, hıhım..

gurbetçi şaban isimli kemal sunal’ın baş rolde olduğu komedi filmini izlerken yapılan ağlama eylemi. özellikle kemal sunal’ın sandviç yiyen almanın yanına doğru yürüdüğü sahnede arkada çalan acıklı müzik eşliğinde yapılırsa tadından yenmez.

(bkz: kanal 7 seyretmek)

badem kararıdır. bir de uzun uzun açıklamış ya, canım..

heyecan nidası.

sıkıla sıkıla izlediğim dizi. yoklukta gideri var işte..

(bkz: she wolf)