confessions

satolina

- Yazar -

  1. toplam entry 844
  2. takipçi 1
  3. puan 57768

yaran diyaloglar

satolina
olayın kahramanı 8 yasında kı furkan dır dayısının her cümle sonuna "çakarım "demesinden işkillenmiştir ve olaylar şöyle gelişir ;

dayı : ya bırak bi hocam ya cakarım öyle muhabbete
furkan : .... ??
dayı : vallahi çakarım ya geçicen sen onu
furkan : baba dayım ne çakıyomuş ?
baba : öeeee şeyy oglum dayın tesisatcı ne çakıcak boru çakıyodur

ne fark eder

satolina
abluka alarm parçasıdır

vedaya tepkisiz dilimde söylenen ki her bi dün
sinirlerim yenik kafamda olmayan bi dün
cevapsa vermem hiç bir zamana ait değil
savaş yıpranırdım vakit geçerken yaklaşır ölüm
topladım huzuru içime ne var ki duramadı
rabbi soruyu sorarken kullar cevap bulamadı
annem adımı koyarken farkında olamadı
mutlak istediğim bir yârdı gönlüm alamadı
bak yüreksiz içine düştüğün bu durum sel olur
özünde varsa saygı sana birazcık gem vurur
kimin deminde varsa sevgi sadakat hep sorur
insan içine düşen tek şey çok gurur
dikkat et ve artı şükran et yaşamda kendine
ömrüm izliyor ki bol zamansa şimdi hergele
kör ucuyla tek raconsa sattı hayat herkese
tanrım hangi kopile verdin aşkı söyle

unut umut bugün yanımda yok
neden hayat ağır bu denli çok
inan kader elimde bir fener
önemi yokk yanımda olmasan ne fark eder

elimi tutan ilk sendin bense yangın çığlıklarını attım
2 şey gerekir demiştin birisi bendim diğeri yârım
hakkım varsa öderim zaten
mutluluktan bahtiyarım
ecele giderim acele etme varsın soğusun fizanım
elbet doğacak içine güneşim yakacak kalbin yalanlarını
sabır devran dönecek anla açıcak ömrün ışıklarını
doğrularımı tart bi zahmet yanlışlarımı göster bana
korkularım hat safhada artık bulamam aklın cevaplarını
herşey yerine konuldu ama bak hala kalbim sensiz kayıp
bazen düşünüp dururum bilmem neyi boş bıraktık
hadi anlat anlar ruhum inan dinler kelimeleri
suçlu olan biz değildik anla onlar çeksin ceremesini
kalbin kalıbı siyah fakat iç tarafları biraz pembe
gözler özünü göremez lakin çekilmiş siyah bir perde
mutluluk denen şey anlatıldığı kadar saydam mıdır
gözler kalbi kandırır her gülücük biraz sahte..

7 ekim 2007 şırnak terör saldırısı

satolina
kelle miydi topraga verilenler ? 13 vatan evladının yanmadı mı analarının ,sevenlerinin yüregi ? neler bıraktılar arkalarında ? gelecek planlarının arasında var mıydı kahpece öldürülmek ? kolay mıdır eli kanadıgında gözünün yaşını yarasına merhem yaptıgın oglunu topraga vermek ?
sehit anası "o köpekler sevinmesin diye aglamıyoruz bile " dedi öpmek gerekmez mi bu ananın alnını, elini ? yoksa anasını alıp gitmeli mi tüm sehitler ?

resimleri , yaşları geciyor ekran önünden sehitlerimizin..
içim cız ediyor her görüntüde gözlerim boğuluyor yaşların arasında . öz abim cıkıp gitmis gibi sanki evden ... gözlerimi kapatıp toprak atıyorum abilerimin mezarlarına , dualar serpiştiriyorum ruhlarına, lanetler okuyorum
o tetiği sıkanlara /o tetiği sıktıranlara

biliyorum birileri timsah gözyasları dökecek yine terörün son çırpınışları diyecek görmeyecek topraga verilenlerin terörün can çekişmesi yerine tabut oldugunu içlerinde bu vatanın evlatları oldugunu ..

...

sehit cocukları gögüslerini gere gere ’ben sehit cocuguyum’diyecek ileride peki sevgili başbakan sevgili cumhurbaşkanı sizin cocuklarınız ben ne cocuguyum diyebilecek ? siz ben neyim diyebileceksiniz ?

kaplumbağa çiftleşmesi

satolina
konu hakkında bilinçsiz olundugunda insanı rezil edebilen durum öyle ki


satolina : baba bak ya kavga ediyorlar hayır kabugu kırılırsa ölüyor bunlar
baba : git bi sopa bulda ayıralım sunları

satolina : manyak mı bunlar ya alıp veremedikleri nee ? nıck nıck nıck
baba : o degil de ayrılmıyorlar bi türlü nasıl sinirlenmişlerse birbirlerine


teyze : naparsınız siz orda ?
baba : kavga ediyorlarda ayırıyoruz
teyze : abe bıraksanıza hayvancıkları rahat sevişsinler düğüşmez onlar koklaşır hayvancıklar
satolina : !!!??
baba : !!!??

her şey herkes

satolina
abluka alarm parçasıdır
buyrun sözleri :

dudaktan akacak her bi kelimeden de payını alacak ecelim
içine konulacak niyet zaman ver ölelim hatta
akılda kalacak her kelamda yakılacak bi söz var
umut var hislerimde doğmamış yarın var
bana hayat pınarlarımdan umduğum kadar bırak
bırak zamansız olsun ölümüm ecele tabi her surat kaldır at
gerek yok eskimiş nasılsa yenisi alınamaz bi cümle oldu mutluluk satılmaz
nedeni bil ve sonucu sına inan bugünden öte bi gün yok
inada binip özürle inme yeminim olsun tek durak yok
bu yol çok meşakkat ister bilen yok
zaman çok amma lakin elle tutacağım bi dermanım yok
öfkem ölümü görsün önsözümden adını sildim öldüm
2 gramlık haktı sen bi çift sözünle ikiye böldün
bir şey düşündüm daha ziyade düşde gördüm
üzüldüm rüyamı gözlerimle gömdüm

gelip geçen nedense kalıcı olamamış bi düş benimki
baktığım güneş biraz soğuk üşür yüzüm saraydı
revizyonda kalbim görüşmek istedim kilitli
tamam yeter dedim fakat biraz diretti
şimdi bana da sundu şeytan yalancı elmalarını
mutluluk denen bu kahpe çoğalttı kavgalarımı
beklenen bu muydu kalbe verildi nüshalarını
anladım yalan dolanmış her şey herkes aynı

seninle benim aramda zorda kalan hayallerim günahsız
iki melek omuzlarımda şahidim yemin riyasız her sözüm
bu gündüzün bi gecesi varmış
hangi yaranı kapatacakmış hangi derde derman anlat
asıl olan yalanlar hiç bi zaman ayakta duramaz oğlum
hiç bi kelime akla sormadan kalemle yatamaz oğlum
gururun ardı dağ başı ufuklar aşkı tehdit etti
derman hislerim yazılsa kalbe ferman
satırların umutsuz aralığında gülücük aramak hakkın işi mi
kalbimin de fişini çeksin ellerim yeter
duaya her sefer
niyetlenen dilim de tanrı katına kaç dilek gider
semaya yapışan eller
hayat masaldan öte misal verir ki gerçek olsun ister
önericek ne varsa gerçek akılda dursun ister
bi ses ver uzak da olsa duyarım
bedenim uçurum ucuna gelmiş işte burda yardım ister


22 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol