rumuz pilis tiray egen

zeki, çevik ve ahlaklı.

silinen entry bilgiçin kamçısıdır.

lafla houston gemisi yürümez.

benim adım bilgiç, elimden gelen kerpiç.

kerpiç kerpiç üstüne kurdum başlığı.

bekara entry girmek kolay.

dağ dağa kavuşur, daha daha nasılsın der.

acele entry e moderatör karışır.

bilgiç yuvarlanmış sözlüğünü bulmuş.

sarkıyo gibi gözüküyo ama korkmayın yanlışlıkla değdiriyo...

bir zamanlar pek moda olan öğrenci yetiştirme olayı. zira bobiler’i bunlar kurdu sandım bi ara.

(bkz: dün gece hiç tanımadığım bir erkeğe sırp asıllıya benziyor diye usulca sokulup dıbravişka dedim)

yalnızlık allaha mahsustur derler. neden yalnız olsun ki milyarlarca kulu varken?

bizi adamdan saymıyo mu?

gönül pazarında rastladım dün
bizim yorgo amcaya
sevgiler satardı eskiden
şimdi semiz otu ve ısırgan otu satıyormuş
onnik baba da az ilerideki tezgahta
taze aşk mevyelerini tüketmiş
akşam pazarı ayrılık satmakta...

yıllar sonra;

buram abi ile nefis hanım
enfes teyzenin evinde
deniz ve martıların şahitliğinde evlendiler...

ne eski şiirler okundu ne de arkadaşları vardı orada.

(bkz: orhan pamuk prens in ırzına geçelim prenses yapalım onu aleme madara olsun ibret olsun bu olay)

edit: şimdi fark ettim de orhan pamuk’a gitmiş gibi olmuş. hayır kesinlikle aklımın ucundan bile geçmedi sözlük. tamamen tesadüf.

geçenlerde seyrettim gazeteyi spiker okuyodu haberleri, bilmem dünyanın kaçıncı bankası batmış falan da filan, deli bunlar yahu paralar bende gelin alın diyorum almıyolar, sonra ata bindim ya ben o akşam attan düştüm sanıyolar, halbu ki yarışı kazandım ama yazık bırakın öle bilsinler. he ne diyodum mavi giydim işte sarı ayakkabılarıma çok yakışmıştı, denyo mudur nedir bizim berber ayaklarımı tıraş ederken saçımı kesmiş. vallahi akıllı kalmamış memlekette. geçende bizim bakkal almış eline yazar kasayı dükkanda oturuyo çok komik ya ne işin var senin dükkanda sen bakkalsın arabanla gezmen lazım dedim yürü git işine dedi, bende kapısına işedim..

herneyse gelelim önemli meseleye, ablamı istemeye geldiler biz de verdik. enişte de deli, bana topaç getirmiş oynayım diye. ulan manyak herif ben askerlik yaşına gelmiş bi adamım, benim şimdi misket çağlarım ne işin var topaçla! ama yazıktır dedim kırmadım aldım, iyi burun karıştırılıyo... herneyse işte maç 55 sıfır bitince biz başladık halay çekmeye, nuri’ye dedim hadi içelim! olmaz, ramazan ayındayız dedi. halay değilmiş o çektiğimiz sahura kalkmışız, çalan da davulmuş bende anlamadım git gide garipleşiyo insanlar. angelina da bu aralar aramıyo kesin aldatıyo beni... bu ne lan ışıklı mışıklı elimin altında alın şunu deli herifler adnasndsfsdnbfudsbdsbdsbısfbadbakkdaslasdlsd....................................

bence;

bazen tuz atmalı ağzına insan, kana kana susamak için. bazen de su içmeli insan tuz çıkarmak için. bazen de bilmeli insan nerde olduğunu, yukarıdan baktığında seçebilmek için. bazen de bilmemeli insan yukarıdan nasıl bakıldığını....

ekmek aslanın ağzında deyiminin rte tarzında yorumlanmış hali.

ankara’da, adamin biri isine giderken birden
anormal bir trafigin icine duser, trafik bir milimetre bile
kipirdamamaktadir. bir sure sonra arabasinin yan
camina birisinin tikladigini gorur ve camini acar

-ne var, ne olmus acaba???
+teroristler tayyip erdogan’i yakaladilar....eger 1 milyar tl verilmezse uzerine benzin dokup yakacaklarmis! iste onun icin herkesten biraz yardim topluyoruz.
-insanlar ne kadar veriyor ortalama olarak?
+valla, yaklasik olarak 5’er litre...

herkes bi dilek tutmuştu pastaya üflediğimde… orda olmasını istemediğim bütün insanlar, kendimi bi türlü ait hissetmediğim bu yerde, kendi adıma bişeyler istiyorlardı… ben seni istiyordum, sen ise; yüzünden düşen bin parça kahvehanelerinde, kağıt dağıtıyordun yitik hayallere…

(bkz: aslan yattığı yerden belli olur)
(bkz: aslan kraldır lan zaten bütün lokmalar onundur)