confessions

melankomik

- Yazar -

  1. toplam entry 9888
  2. takipçi 3
  3. puan 200594

asosyal olmanın dayanılmaz hafifligi

melankomik
karışanınız yok, arayanınız yok, merak edeniniz yok, size küsüp darılan, hareketlerini bazen çok salakça bulduğunuz insanlar yok, sorumluluklarınız yok, ama oturup konuşabileceğiniz, içinizi dökebileceğiniz kimseler de yok, birlikte bir şeyler yapabileceğiniz, bir şeyleri paylaşabileceğiniz, sizinle paylaşacak, sizin için bir şeyler yapan kimseler yok.. benim de aklım karıştı. sanırım her şeyin bir ayarı var. evet.

bilgiçlerin şiirleri

melankomik
çok sevmiştim, deliler gibi..
yönettiği gibi hepimizi,
ayırdı kader bizi.
işte burada, yalnızım.
sense uzakta, yanmışım, bitmişim çoktan..
hayat boktan, değer mi yaşamaya, veya ölmeye,
hiç yoktan yere gülmeye benziyor.
ağlamak mı yoksa gülmek mi zor?
yaşamak mı yoksa ölmek mi kor adama?
sensiz yaşamak mı daha zor, seninle ölmek mi?
sensiz ağlamak mı, seninle gülmek mi?
içimdeki canavar kemiriyor beynimi..
kalbimi tırmalıyor, kanıyor içim.
bir şey arıyorum dayanmak için.
içimde sorular;
neden, niye, niçin...
ben niye burdayım?
düşsem yollara arkama bakmadan...
önümde sen,
beni de götür, nere gidersen...
ben razıyım aç kalmaya, yorulmaya;
razıyım sadece yüzüne bakmaya.
bu kalp sana biraz daha yakın çarpsın
yoksa ölüm başlamış beni aramaya...
408 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol