kumsal

samimiyetin kaybolduğu bütün sözler.

hatır.

yalnızlığına kafa tutabileceğin andır.

dolmuşta giderken düşüncelere dalıp ineceğin durağı geçmek ve kedine gelip camdan baktığında yabancı gelen etrafı şaşkınlık ve telaşla incelerken ben inmeliyim diye bağırıp dolmuşu durdurup inmek.

yorulmadan öpüşmek

iki ucu boklu değnek.

herşeye rağmen bu hayata.

beni bilgiçlik mertebesine eriştirmesi.

gereksiz, canlı sahur programlarıyla oruç tutup tutmadığını bile bilmediğimiz ünlülerin evlerine gidip onların güzel uykularını böldükleri ve bu mübarek zamanda bile reyting derdine düşmüş garplikler silsilesi.

duygularını ofline hale getirip, sistemde online olmak.

dil dile değmeden dil öğrenilmez.
(bkz: öpüşmek)

dövme etkisi yaratması.
dövme eşanlımlı cümle.

tak sepeti koluna herkes kendi yoluna.

ayakkabı numaranın 28’den 38 olma hali.

çocukluğumun ve ilk gençlik dönemlerimin geçtiği şirin mi şirin bi sahil kasabasıdır. gidilip görülesi ve yaşanası bi yer, denizi bi harikadır, öyle güzel gizli kalmış koyları vardır ki o temiz sularda yüzdükçe yüzesiniz gelir tadı damağınızda kalır. özledim memleketimi yaw.

kardeşimden sıkça duyduğum bir replik;"ben spora gidiyoruuuummm"
kas geliştirici mekan.

kardeşçiğimden.

sanırım herkeze pozitif birşeyler anımsatır, kumsal işte daha ne söylenebilirki.

moulin rouge (kırmızı değirmen)

ezginin günlüğü’den... çok güzel ifade edilmiş.

aşk bitti
elimden sanki minik bir balık kayıp gitti
aşk bitti
içimden sanki bir şeyler kopup gitti
aşk hiç biter mi
hiç bir şey olmamış gibi
boşlukta kaybolup gider mi
aşk hiç biter mi

kalır bir çiçekte
bir defter arasında
kalır dilimizde
yinelenen bir şarkıda
bir gece yarısında
kalır bir yosunda
bir deniz kıyısında
bir martı kanadında
bir vapur bacasında
aşk hiç biter mi