(bkz: yorgan)
’’güçlü kadınım ama insanların algısından rahatsız oluyorum. çünkü güçlü olmak tüm insani zaaflarımıza rağmen düştüğümüzde ayağa kalkıp üstümüzü silkeleyip yürümeye devam etmektir. ama insanların ’sen güçlüsün, sana bir şey olmaz’ demesine sinir oluyorum. çünkü ben de insanım ve sendelediğim, ağladığım, yıkıldığım zamanlar oluyor. zaten her koşulda başı dik duran insanlara sinir oluyorum. çok yalancı geliyorlar. ben güçlü kadınım ama yıkılmaz değilim.’’
demiştir.
demiştir.
(bkz: zuhal olcay)
gerçek adı zuhal işanç olan sanatçi...
(bkz: bkz)
(bkz: adamin gol diyo)
bir oktay rifat şiiri...
bir sen yurursun sokakta, yururken
oturursun koltuga, oturunca
su, bir senin bardaginda en cok su
bir senin kollarin bileziklidir
bir senin agzin dudakli ve sicak
bir sen memelisin, ince bellisin
baskalari gitmis olur, gidince;
bir sen yakinsin, uzakta kalinca
bir sen yurursun sokakta, yururken
oturursun koltuga, oturunca
su, bir senin bardaginda en cok su
bir senin kollarin bileziklidir
bir senin agzin dudakli ve sicak
bir sen memelisin, ince bellisin
baskalari gitmis olur, gidince;
bir sen yakinsin, uzakta kalinca
oktay rifat’ın sen ve başkaları şiirinin son dizesi.
...
bir sen yürürsün sokakta, yürürken;
oturursun koltuga, oturunca.
su, bir senin bardaginda en çok su.
bir senin kollarin bileziklidir .
bir senin agzin dudakli ve sicak.
bir sen memelisin, ince bellisin
baskalari gitmis olur, gidince;
bir sen yakinsin, uzakta kalinca
...
bir sen yürürsün sokakta, yürürken;
oturursun koltuga, oturunca.
su, bir senin bardaginda en çok su.
bir senin kollarin bileziklidir .
bir senin agzin dudakli ve sicak.
bir sen memelisin, ince bellisin
baskalari gitmis olur, gidince;
bir sen yakinsin, uzakta kalinca
insanlari sevmek buyuk huner
insanlarla beraber...
insanlarla beraber...
(bkz: çağrı)
bir gülten akın şiiri...
evler büyük dedikçe büyük
ben insanların en garibi
uzağı ilk defa kavradım
görür yahut dokunur gibi
eski bir saçakta kuşlarla
yele yağmura karşı oturdum
iç içe daireler çiziyor
içine adını yazıyorum
gün uzun türküsünü bitirdi
karlı dağlara yürüdü karanlık
yalnızlık çekilmez bu vakit
delirdi denizde yosun çayda balık
gel artık
evler büyük dedikçe büyük
ben insanların en garibi
uzağı ilk defa kavradım
görür yahut dokunur gibi
eski bir saçakta kuşlarla
yele yağmura karşı oturdum
iç içe daireler çiziyor
içine adını yazıyorum
gün uzun türküsünü bitirdi
karlı dağlara yürüdü karanlık
yalnızlık çekilmez bu vakit
delirdi denizde yosun çayda balık
gel artık
(bkz: cagri)
(bkz: sunu)
(bkz: carsamba)
arif damar’ın bir şiiri...
bu dünya, ne güzel dünya!
bunu bilirim.
neden herkes bu dünyada hür değil!
ben bunu bilirim
gün doğmadan neler doğar bilir misin?
işte ben, bunu bilirim
bu dünya, ne güzel dünya!
bunu bilirim.
neden herkes bu dünyada hür değil!
ben bunu bilirim
gün doğmadan neler doğar bilir misin?
işte ben, bunu bilirim
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?