soyle bir seydir.lavaboyu cif, vim vs temizlik gerecleri ile ovarsiniz temiz olur.ustunden bir de ayse teyzenin verdigi ace ile gecersiniz tertemiz olur.
defterden bir sekilde silinmek iyidir.bir de kara kapli deftere aktarilmak vardir ki evlerden irak.o vakit ortalik buram buram kin kokar, nefret kokar, intikam kokar.
dislerde gerceklestirilen operasyon sonrasinda, dis etinin tekrar kaynamasi icin yapilmasi gereken gargarayi olusturan karisim.
__________
herkes birgün soğuyacak bu fani gidici hayattan
bütün bedenler soğuyacaktır, elbet yavaştan
kıyamet toplantısında ölecek haramiler telaştan
ne ev ne pul ne çul ne bir kul
geride kalacak dünyadan
__________
ben bana kendim için lazımım...
_____________
ve evet.guzel.sago yine yapmis.
herkes birgün soğuyacak bu fani gidici hayattan
bütün bedenler soğuyacaktır, elbet yavaştan
kıyamet toplantısında ölecek haramiler telaştan
ne ev ne pul ne çul ne bir kul
geride kalacak dünyadan
__________
ben bana kendim için lazımım...
_____________
ve evet.guzel.sago yine yapmis.
laf konustu bal kabaa, koy tabaga ye sabaha.
gulgun feyman tarafindan katildigi bir programda soylenmis sozdur.kisinin yalan soyledigini sozlerinden, ses tonundan anlayabilirsiniz diyordu kendisi.insan beden diline soz gecirebilir, ekran karsisindan gozler de sizi yaniltabilir ama sozler kendini ele verir diyerek olaya farkli bir bakis acisi getiriyor.
bird bocek olarak da dusunulebilir belki.ingilizce turkce kelimelerin harmanlanmasi ile olusan bir ikileme olabilir.
bunlarin bir de mutlu olan tipleri vardir ki daha beterdirler.genellikle de disi kisidirler.
hoca: möökiz 99 aldin.bir yerde kucuk bir hatan vardi 1 puani ordan kirdim.
möökiz: olsun hocam olsun.100 alinca can egrisine girmiyordu.o zaman bir ise yaramiyor.
ucuncu kisi hatta sinifin tumu: mnskym!
hoca: möökiz 99 aldin.bir yerde kucuk bir hatan vardi 1 puani ordan kirdim.
möökiz: olsun hocam olsun.100 alinca can egrisine girmiyordu.o zaman bir ise yaramiyor.
ucuncu kisi hatta sinifin tumu: mnskym!
lavabolarin yaninda dedikodu yapan, tuvaletlerden birinin icinde de bu dedikodudan kendine pay cikararak herkese anlatma ihtiyaci hisseden kadin illa ki olur.hatta olmazsa olmaz.
(bkz: allahin hakkı uctur)
1875 yılında sarkis balyan tarafından abdülazizin kızı esma için yaptırılan yalı 1975 yılında yanmış ve günümüzde sadece dış cephesi kalmıştır.yaptırılan restarosyan ile içi cam kaplanarak çeşitli toplantı , düğün ve partilerde kullanılmaktadır.ayrıca the marmara tarafından bar olarak işletiliyor.
http://wikimapia.org/649002/tk/
http://wikimapia.org/649002/tk/
(bkz: esma sultan yalisi)
mozole mirach parcasidir.sozleri:
her birimiz, neredeyiz ki ? bilemez olduk
yarını göremez olduk! ah çekerken tüm melekler neydi hep
soluk
soğuk bi rüzgar essin, ağlamaklı gözer dinsin
gök yüzünde inlesin sesim ve dünya dinlesin
tek bi çerçeve duvarda son kalan hatıramdı, ağlamaklı bir
çocuktum, geçmeyen dakikalardı
donuktu gözlerim, sızlayan satırlarımdı
neredeyim ki bilemedim, bu ruhum araftaydı! hangi
taraftaydı
haraptı, bitaptı hislerim! zarardı yanıma kalan her bi
karım
ağmaydı sorumsuzca bakan o gözler, ve lanet okuyup kaçacağı
tek yer belki araftı
sırılsıklam ıslanırken lyriclerim doğardı, her gecemse
sabaha uzanan kilitli bir kapıydı
ne sığınacak yerin nede kaçacak delik var, yitirdiğim
değerlerimse satırlarda kaldılar
acıttılar ki canını, kaçtı uzak diyarlara, riyalara kandı
belki, sandı herkes aşina
boşuna bir inat, oldu bitti soramadan, yorulmadan uçtu gitti
özlediği arafa
bedenim acaba nerede, ruhum nerede
araf denen bi yerde kimler beklemekte
hep umutlar taşıdık, kalpler kırdık
cennet değil cehennemde, acaba araf nerede
bedenim acaba nerede, asi ruhum nerde söyle
araf denen bi yerde, özünü kimler beklemekte
hep umutlar taşıdık, sözde kalpler kırdık anlamadan
cennet değil cehennemde, acaba araf nerede
sözlerimde solmamış düşüncem ancak kendime yararsa, bende
çekerim fişimi yalnız kalırım anla
zannetme ki zafer kazanmak öyle kolay
asla takma, asla yılma, kafanı bunaltma
zamanla geçer mi sandın, onca darbe aldın kanma
hayatta kalmak mı yoksa derin sularda boğulmak mı
tercihin
akıllı davran, hayatta kal, sezilerimle kokunu sal
ve sende savaş hayatla, kimse olmama
kalemimi elimden alamazlar ve biz sınırsak koyamazlar
belki tek kalemde silerim, onlar anlamazlar
gün bu gün, vakit tamam. ve af yok artık şairan
bu düşlerimse yoğrulan, hiç bi farkın yok hamurdan
hepsinin bi meyvesi var, özlerinde sözlerim var
besledim içimde ve büyüttüm artık anla
zorla kendini, sakınma sözlerinden asla koşma ve çekinme
sende öylesin, utanma kendinden
bu benliğinde kaybolan, sadece senin kimliğin! sen hep
hayattasın
yaşamdasın! arafı dinle! kendi sesini dinle
yok değildin varlıkta fakat zorlukta var olmak
gerçek kolay, hayatsa aynı dolunay, önünü görmek çok
kolay, yaşam bi kay
imkansızdır her bi fırsat, önüne geçemez hiç bi kimse, hiç
bi yerde, arafın sesini dinle
bedenim acaba nerede, ruhum nerede
araf denen bi yerde kimler beklemekte
hep umutlar taşıdık, kalpler kırdık
cennet değil cehennemde, acaba araf nerede
bedenim acaba nerede, asi ruhum nerde söyle
araf denen bi yerde, özünü kimler beklemekte
hep umutlar taşıdık, sözde kalpler kırdık anlamadan
cennet değil cehennemde, acaba araf nerede
her birimiz, neredeyiz ki ? bilemez olduk
yarını göremez olduk! ah çekerken tüm melekler neydi hep
soluk
soğuk bi rüzgar essin, ağlamaklı gözer dinsin
gök yüzünde inlesin sesim ve dünya dinlesin
tek bi çerçeve duvarda son kalan hatıramdı, ağlamaklı bir
çocuktum, geçmeyen dakikalardı
donuktu gözlerim, sızlayan satırlarımdı
neredeyim ki bilemedim, bu ruhum araftaydı! hangi
taraftaydı
haraptı, bitaptı hislerim! zarardı yanıma kalan her bi
karım
ağmaydı sorumsuzca bakan o gözler, ve lanet okuyup kaçacağı
tek yer belki araftı
sırılsıklam ıslanırken lyriclerim doğardı, her gecemse
sabaha uzanan kilitli bir kapıydı
ne sığınacak yerin nede kaçacak delik var, yitirdiğim
değerlerimse satırlarda kaldılar
acıttılar ki canını, kaçtı uzak diyarlara, riyalara kandı
belki, sandı herkes aşina
boşuna bir inat, oldu bitti soramadan, yorulmadan uçtu gitti
özlediği arafa
bedenim acaba nerede, ruhum nerede
araf denen bi yerde kimler beklemekte
hep umutlar taşıdık, kalpler kırdık
cennet değil cehennemde, acaba araf nerede
bedenim acaba nerede, asi ruhum nerde söyle
araf denen bi yerde, özünü kimler beklemekte
hep umutlar taşıdık, sözde kalpler kırdık anlamadan
cennet değil cehennemde, acaba araf nerede
sözlerimde solmamış düşüncem ancak kendime yararsa, bende
çekerim fişimi yalnız kalırım anla
zannetme ki zafer kazanmak öyle kolay
asla takma, asla yılma, kafanı bunaltma
zamanla geçer mi sandın, onca darbe aldın kanma
hayatta kalmak mı yoksa derin sularda boğulmak mı
tercihin
akıllı davran, hayatta kal, sezilerimle kokunu sal
ve sende savaş hayatla, kimse olmama
kalemimi elimden alamazlar ve biz sınırsak koyamazlar
belki tek kalemde silerim, onlar anlamazlar
gün bu gün, vakit tamam. ve af yok artık şairan
bu düşlerimse yoğrulan, hiç bi farkın yok hamurdan
hepsinin bi meyvesi var, özlerinde sözlerim var
besledim içimde ve büyüttüm artık anla
zorla kendini, sakınma sözlerinden asla koşma ve çekinme
sende öylesin, utanma kendinden
bu benliğinde kaybolan, sadece senin kimliğin! sen hep
hayattasın
yaşamdasın! arafı dinle! kendi sesini dinle
yok değildin varlıkta fakat zorlukta var olmak
gerçek kolay, hayatsa aynı dolunay, önünü görmek çok
kolay, yaşam bi kay
imkansızdır her bi fırsat, önüne geçemez hiç bi kimse, hiç
bi yerde, arafın sesini dinle
bedenim acaba nerede, ruhum nerede
araf denen bi yerde kimler beklemekte
hep umutlar taşıdık, kalpler kırdık
cennet değil cehennemde, acaba araf nerede
bedenim acaba nerede, asi ruhum nerde söyle
araf denen bi yerde, özünü kimler beklemekte
hep umutlar taşıdık, sözde kalpler kırdık anlamadan
cennet değil cehennemde, acaba araf nerede
(bkz: tuzla buz olmak)
mum isiginda kucuk kardesle duvardaki golgeden marti, kopek vs yapmak.
annelerin laf sokmadan once aparatif olarak onunuze getirdigi sozdur.
+neclacigim nankor bu nankor!
-niye oyle diyorsun hayriye abla?
+niyesi var mi canim yedigi onunde yemedigi arkasinda hala yok baska eve tasinicamlar, yok siz beni anlamiyorsunuzlar, yok bir rahat vermiyosunuzlar, yok basimin etini yiyosunuzlar...
-hakli ama cocuk hayriye abla!
+sus necla, yuz verme sen de suna...
+neclacigim nankor bu nankor!
-niye oyle diyorsun hayriye abla?
+niyesi var mi canim yedigi onunde yemedigi arkasinda hala yok baska eve tasinicamlar, yok siz beni anlamiyorsunuzlar, yok bir rahat vermiyosunuzlar, yok basimin etini yiyosunuzlar...
-hakli ama cocuk hayriye abla!
+sus necla, yuz verme sen de suna...
(bkz: sukut ikrardan gelir)
amac bakin biz bunu aldik evimiz sut liman oldu, kocamiz sut dokmus kedi oldu, karimiz sutlac gibi tatli oldu... tarzi bir hava yaratmaktir.onlar surekli guler, guler ve bir daha guler.fakat siz onlara kanar da reklam edilen urunu alirsaniz bunda size gotuyle guler.durum boyleyken boyle.
ulkemizde bir emrah’in, iki mirkelam’in, uc sozlugumuzun yengesi muberra’nin en iyi yaptigi aktivite.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?