dunumyokyarinimsir

(bkz: sevgiliye söylenen yalanlar)

dertsiz başına dert açmaktır.herşey güzel görünür nede olsa yolun başıdır. ilerde başına gelicekleri bilmeyen zavallı insancığa..

bu mide muhteşem bir organ abi yaaa.nası da öğütmüş benim parçalayamadığımı.

bir ara elle dergisi üzerinde elle yazan t-shirtler dağıtmıştı. gayet ilgi çekiciydi..

rabbim bana bir dert vermiş
derdin adı gönül yarası
kapanmıyor dinmek bilmez
kanar durur gönül yarası....

hakan altun un seslendirdiği damar bir şarkıdır.

geçirdiğim en güzel yıllardır.doyasıya yaşanılan salaklıklar insana kar kalır.ah keşke yine dönüp yaşayabilsem diyorum şimdi..

keşke kelimesini sıkça kullanma durumu.

dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç
bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç
cihana bir daha gelmek hayal edilse bile
avunmak istemeyiz böyle bir teselliyle
aah geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece
gruba karşı bu son bahçelerde keyfince
ya şevk içinde harap ol ya aşk içinde gönül
ya lale açmalıdır göğsümüzde yahut gül
aah dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç

(bkz: umudun bittigi yer.)

sana gelmediğim gün öldüğüm gündür gülüm şarkı sözünü hatırlatan söz.

varlığın tekamülde vardığı zirveyi işaret eder.

ikinci dünya savaşı yıllarında fransız düşünür ve romancısı j.p sartre tarafından benimsenen ve edebiyata da uygulanan bir felsefe sistemidir. egzistansiyalizme göre değişmeyen gerçek şudur ;insan vardır, hürdür, çevresini saran dünyayı bir türlü anlayamaz; bu yüzden umutsuzdur , karamsardır, kötümserdir. yaşamayı tatsız ve anlmasiz bulur. egzistansiyalistler bir çeşit bunalım icinde olduklarından ortaya koydukları edebiyata bunalım edebiyatı denir.

kelin ilacı olsa kendi başına sürer dedirten durum.

istanbul şiiri ne de güzeldir:


kamyonlar kavun taşır ve ben
boyuna onu düşünürdüm,
kamyonlar kavun taşır ve ben
boyuna onu düşünürdüm,
niksar’da evimizdeyken
küçük bir serçe kadar hürdüm.

sonra âlem değişiverdi
ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak.
sonra âlem değişiverdi
ayrı su, ayrı hava, ayrı toprak.
mevsimler ne çabuk geçiverdi
unutmak, unutmak, unutmak.

anladım bu şehir başkadır
herkes beni aldattı gitti,
anladım bu şehir başkadır
herkes beni aldattı gitti.
yine kamyonlar kavun taşır,
fakat içimdeki şarkı bitti.

(bkz: yatık sekiz)

neslihan’ın yorumladığı ve ankara kokan muhteşem bir şarkı.

okuyanlara estetik (sanatsal) bir doyum sağlamak amacıyla yazılmış, ya da böyle bir amacı olmasa bile biçimsel ve içeriksel özellikleriyle bu düzeye ulaşabilen bütün yazılı eserlere edebiyat denir. edebiyat bir anlatım biçimidir. düşünce ve duyguları güzel ve etkili bir biçimde anlatma sanatı olarak da tanımlanabilir. herhangi bir metnin edebiyat eseri sayılabilmesi için sanatsal değerler taşıması gerekir.

(bkz: benim hiç sevgilim olmadı abi)

dünya ahiret bacısı olmayan insanların söyleyebileceği sözdür.

(bkz: allah gözünü doyursun)