dönülmez akşamın ufkundayız

dunumyokyarinimsir
dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç
bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç
cihana bir daha gelmek hayal edilse bile
avunmak istemeyiz böyle bir teselliyle
aah geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece
gruba karşı bu son bahçelerde keyfince
ya şevk içinde harap ol ya aşk içinde gönül
ya lale açmalıdır göğsümüzde yahut gül
aah dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç
sipsi
bülent ersoy da çok güzel söyler bu şarkıyı. rakı kadehini fırlatası gelir insanın. gerçi bu eylem şarkıyla alakalı değil. tamamen bülent ersoy’un bu atraksiyonu farklı şarkılarda bir çok kez yapmasındandır.

(bkz: travma)

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol