ahmet çakar’ın blöf yapma yeteneğinin sıfır olduğu yarışma programı.
daha ilk başta yarışmacı bayanın 3 numaralı 50.000 tl lik kartına karşılık iflas kartını teklif etmiş yarışmacı da bunu kabul etmeyip teklif ettiği kartı açtırmıştır.tabi iflası görünce hepten güveni sarsılmış bundan sonra teklif ettiği bütün kartları düşük rakamlar olabileceği ihtimaliyle kabul etmeyip açtırarak iyi bir kazanç sağlamıştır.
kartları izleyicilerin açıkça görüyor olması sayesinde sunucunun kendini ne kadar kurnaz hissettiğini, her hamlesinde gereksiz çabalarına şahit olmamızı sağlamış ve bizi de güldürmüştür.
formatta bir eksiklik var ama tam çözemedim.ahmet çakar için yarışmacının ne kadar az kazandığı önemli.bu durumda teklif sunması abes.
kitap okurken ki hali.gözlerini kısar ve devamlı açar kapar bi uzaklara dalar gibi yapar,kitaptan koptuğunu sanırsın bakarsın o anda sayfayı çevirir heyecanlanır,ya da has... lan ne biçim kitapmış bu der,kitabı bi kenara savurur gözlerini gayrı ihtiyari size çevirir ve sizin ona baktığınızı farkeder,şaşırır.ya da gibi yapar..uyanıktır.
genelde iş görüşmelerin de karşılaşılabilen bir durumdur.
ama çıkınca bülbül gibi ötersiniz.
cep te uzun süre beklemiş paradır.durdukça ısınır,ısıtır.
kablo tv,d-smart türünden eklentilere gerek kalmadan bizim evde tencere kapağıyla bile trt 1 den daha net izlenebilen ve kendiliğinden ortaya çıkan kanal. cnn turk yok o ayrı.üstüne mi yazmışlar ne.
gözlüğü çıkarsa belki de bir şeye benzeme ihtimali vardır diyerek biraz gizem katılırsa olaya hiç yoktan ümide ümit eklenip mutlu olunabilir.
passaparola programının bu hafta içinde yayımlanan bizzat şahit olduğum bölümünden bir parça
-metin uca:anadoluda yaşamış savaşçı kadınlara verilen ad
-yarışmacı bayan :abazanlar
-metin uca : bu cevapla türk televizyonu tarihine geçtiniz.
bu gecenin kör karanlığında
bir ıstırap dehlizinde
desem ki
gideceğin yere
götürsene beni de.
sorgusuz..
ne kadar susarsam o kadar biriktiriyorum içimde
ve sustukça
ve dinledikçe seni
birikiyor herşey
yavaş yavaş
acıtarak..
dönüş için anadolu yakasına gece haçlı seferleri gibi büyük seferler düzenlenebilirse belkide gelebileceğim ziervedir.doruktur.kimbilir.
anlaşılmaz oldukça nevrotiklik oranının arttığını düşündüğüm yazılar bütünü..ne kadar kassamda birileri mutlaka biyerlerden bişeyler anlayabiliyor..yoksa ben mi anlatabiliyorum..yoksa anlaşılmıyorda ben mi anlaşıldığımı sanıyorum..bu bi çelişki midir.
bir yerinden yara alsa insan
bunu en fazla ne kadar tezahür edebilir
ve diğerinden ne kadar kan akabilir ki
dilimde paslanan ve çıkmak için çaba harcayan
sözleri
içimde tutarken
bir tufan gibi
delik deşik uykularımdan beni uyandıran
en derin ve acı duygularımın
esiri ben
kırık bir gitarın en can alıcı teli gibi
durup duruken
üzerime yapışan
o esriklik
o esirlik duygusu
içimde büyürken
kırmızı bulutların aklığında
şimdi diyorum şimdi
ve ben ilk kez acı ve umudu birarada yaşıyorum
start verilmiş bir yarış gibi birbirini geçmeye çalışan
biri yükseldikçe
diğerinin beni içine çekmesini
yaşarken
nasılda kardeşçesine yaşıyorlardı bir yürekte
söylenmeyen ne varsa
satıraraları boşluklarında kalan
yada anlatılmayan
ve anlatılamayan
bu gece
doldurdum tüm boşlukları kadehlere
ve doldurdukça içtim
içtim
kendimi de kaybettim
o boşluklarda
her türlü ormanlık alan.
yeşillik olsun da saksı bile olur.
bi süre yeni duruma alışmaya çalışılır hemen icraata geçilemez.inanamamak gibi bişeydir.ve her zamankinden uzun süren icraat hissizleştirir.kendiliğinden devam eder.bitmesi beklenir...
