yaprak dökümü

112. bolumun fragmanindan anlasilacagi uzere gorunen o ki ferhunde’nin patronu levent tuncel’i canlandiran nihat alptug altinkaya’nin geri donus yaptigi dizi. bir sezon daha devam edeceginin temelleri atiliyor gibi.

hayriye hanımın, evin yeni sahibi mithat beyin hizmetçisiymiş gibi davranması çıldırtan dizi. be kadın ruhunda mı var hizmetçilik? 111. bölümde neydi o öyle;
- isterseniz kahvaltınızı bahçeye hazırlıyım- demek filan... nedir kadın !!!
dert sahibi edicek bu ezik karı-koca beni.

final bölümünde, ali rıza bey’in, kibar ve vakur bir birey olarak gözükecem diye, yıllardır, kendini kasması sonucunda nihayet patlayacağını düşünüyorum. hayırlısı.

kısmetse ne zaman biteceğini merak ettiğim dizidir.

reşat nuri güntekinin böyle bir diziye kurban gideceğini bilseydi yazmayacağını düşündüğüm romanıdır. hayır bende roman yazma isteği var ilerde dizi yaparlar içine ederler diye yazamıyorum. yazık yani.

anlamsız yere uzatılmı$ olan dizi.

ya o yapraklar dökülse de biz de kurtulsak arkada$.

yeter ulan izlerken içim dı$ıma çıkıyor dertten kederden. ne agaçmı$ karde$im, yapragını dök dök bitmiyor!

televizyonda müziğini duyunca bile içimi bir hüzün,keder basan,durduk yerde moral bozan dizidir.kendi derdimiz yetmiyormuş gibi sanki..

bu dizide bir kadın var; ağlarken aynı zamanda değişik tonlarda inleyebiliyor. beatbox yeteneği var onda. başarılar diliyorum...

yine bi şekilde kendimi bu diziyi izlerken buldum ve yine içime bir mutsuzluk,ümitsizlik doldu.ama bütün bu kasvetli havasına rağmen her çarşamba kaç bin kişi izliyor bu diziyi.komple mazoşist miyiz neyiz!

türkiye’deki en cenabet ailenin bulunduğu dizidir, romanı vardı bir de ama onun konuyla alakası yok, malum bir kitaptan 10 sene dizi çıkarmak mümkün değil.

hepsi ölse de kurtulsak...

yurdum insanlarının (genelde kadınların) izleyip izleyip gözyaşı döktüğü en gereksiz dizileriden bir tanesidir.

insanın canını sıkıyor bu dizi. bitse de rahatlasak.

can yücel şiiri.

geldi yine sonbahar dedirten görüntü.

yaprak dökümü..

sararıp dökülmeden önce kızaran yapraklar ki onlar
şan verdiler ortalığa bütün bir sonbahar
mevsim dönüp de yeniden yeşermeğe başlayınca rüzgar
çıplaklığında o atın yine onlar koşacaklar
o çocuklar
o yapraklar
o şarabi eşkiyalar
onlar da olmasa benim gayrı kimim var?.

lan ne yaprakmış beş senedir dökülemedi. böyle güzel edebiyat yazılarını batırmayın ya...

baygın balık fikret, kırk yılda bir arkileriyle içki içti diye iki bölümdür tavır yapıyo tahsin’e.. hayır nedir ki arkadaş? adam içip içip zil zurna olup dağıtmadı, karıyla kızla yatmadı, dizinin başından beri ilk defa arkadaşlarıyla yemeğe çıkıyo.. benim içime dert oldu tahsin’in hali yaa..

hepsi dökülse de milletçe rahat etsek.

ya ben bu fergunde’nin i$güzarlık ve sinsiliginden, ali rıza bey’in gurur abideliginden, hayriye hanımın çenesinden, $evket’in beceriksizliginden, leyla’nın sürekli depresif tavırlarından; oguz’un bok i$lerinden, küçük ay$e’nin ezilmi$liginden, necla’nın paso kendini dü$ünmesinden, fikret’in sonsuz sabrından bıkmı$ durumdayım arkada$!
of yani!
bi ilginçlik de olmaz mı $u senaryoda karde$im???!

----

bu ferhunde kadar $ıllık birini daha görmedim yaa... annesinin $evkete ona dava açmasın diye verdigi parayı, annesinin altınlarını alarak tahsil etti. pislik.

----

an itibariyle engin hepileri’yi gördüğüm dizi. yalnız kendisine yakıştırdıkları kişi o mıymıntı sedef olmamalı, çok reca ediyorum.

(bkz: bitse de yesek)

çok uzattılar artık.