yalnızlık

semsiye yapimcilari
islanmaktan
tek kisiyi koruyacak genislikte
kesince kumaslari
yagmur degil
yalnizliktir yagan
daha da huzunlendirir her gece
kentin sokaklarini
bekcinin nefesiyle
dudugun icinde donen
nohut taneciginin
yalnizligi
ne cok sevinirim bilseniz
bir yilan
mezarima girerde
gogus kafesimin kemikleri icinde
kis uykusuna
yatarsa

sunay akin

yalnızlık tanır beni, her ayrılık sonu buluşma mekanlarımız vardır kendisiyle. öyle çok lüksü sevmez. rutubetli bir odada veya 3 liraya bira satan mekanlarda buluşuruz genelde. o iyi bir dosttur, ben nankörümdür. zira her sevda da acımasızca terk ederim onu...

birileri varsa yalnızlık vardır. etrafta birileri yoksa yalnızlığın adı ne olurdu?

belli bir ya$tan sonra sıkıyor.

mesela ben dinazor nesli henuz yok olmadan once dogmu$um, yani big bang’in falan canli $ahidiyim. daha oncesinde havva ile biraz cilvele$mi$ligimiz var ama sonrasinda big bang’den bugune degin yalnizim hep. e insan bir yerden sonra yeter diyor. ha ben demiyorum ama insan i$te, duyuyorum sagdan soldan yeter diyenleri. yeter a.k.

süreklilik halinde tehlikeli,arada bir olduğunda tadından yenmeyen durum.

akşam yatmaya gelen kişi için çıkarılan yorganları dolabın üstündeki yerine koymak için günlerce bekleme ve bir anlık aydınlanma sürecinde birinin gelip "ya sen bi bırak onları, bir yerine bir şey olacak, ben hallederim" demeyeceğini fark ederek sandalyenin üzerinde debelenme haline verilen isimdir.

bazısı için kendini bulduğu, bazısı için de en büyük korku haline gelen durumdur. genellikle kaçmak istenir.kalabalıklar arasında dolanıp, samimiyetsiz kahkahalarla gölgelenir ateşi. ama hep sabittir. hayatının merkezinde vardır. sadece anlık olarak unutma çabasındasındır.

belli bir zaman sonra derecelendirilmeye başlanır, sevgili olmadığı için , ya da arkadaşın-dostun yahut ailen olmadığı için bu kuyuya atar insan kendini. halbu ki bilinmeyen bir şey vardır; o da insanı yalnız bırakanın asıl ’’kendisi’’ olduğudur.

düşünsene sen senden kaçtıktan sonra, derinlerde kendini bir başına bıraktığında nasıl kapanır bu boşluk, bu yalnızlık? sarıl kendine , saçlarını okşa, uyurken kendine sarıl. sen kendinin yanında olduktan sonra nasıl yalnız kalabilirsin ki?

seçilmiş olanı ile kronik olanı arasında belli belirsiz ama çok önemli bir çizgi olan durum. seçilmiş olanı müthiş keyif ve huzur vericiyken, kronikleşmiş olanı depresyonlardan depresyon beğendirir. o çizgiye yaklaştığınızı hissettiğiniz anda kendinizi sokaklara, yollara, arkadaşlara, etkinliklere atmanız önerilir. sonra tekrar hoşgelsin seçilmiş yalnızlık.

kötüdür. sarılacak birileri hep vardır etrafta ama sarıldıkça üşürsün, bir gen olduğundan şüpheleniyorum ben artık bunun. yalnızlık genin varsa hayatın boyunca yalnız kalırsın, yoksa rahat ol, dönemlik yalnızlıklar gelip geçicidir.

en sevdiğim yanımdır,
arabesk şarkılarımdır,
içkimdir, sigaramdır,
kimliğimdir, hürriyetimdir.

kendi kendine konuşurken bulması insanın kendini.
kitap okuması,sayfaları sanki özlermişcesine çevirmesi.
bilmedik rüyalarda tanımadık yüzlerle olması.



(bkz: titre ve kendine gel)

kendi dertlerinizden çok başkalarının dertleriyle uğraşırken, bunun size zarar verdiğini düşündüğünüzde paylaşacak ve size yardımı dokunacak birilerini arayıp bulamamak, düşüncelerinizi sigara dumanında boğmaya çalışmaktır yalnızlık. çok kişinin dostu olmak ama etrafınıza baktığınızda hiç dostunuz olmadığını farketmektir. sonra "hata bende mi" deyip bunu paylaşacak birilerini aramak ve başa dönmektir yalnızlık. böyle bir şeydir.

"that’s where blue begins..."

yarasıdır insanın. öyle sürekli acı çektirenlerden değil. bastıkça kanayanlardan. durur kenarda, ansızın bir darbe alırsın ve amansızca kanar, kanar, kanar...

"allah’a mahsustur" derler ya hani..

beni yaratan allah’sa, yeri gogu yaratan ve dolayisi ile yalnizlik kavramini da yaratan allah’sa ve yalnizligi allah kendisi icin yarattiysa, biz nicin yalniz kaliyoruz omrumuzun hatra sayilir bir bolumunde?

ha yok yalnizligi allah kendisi icin yaratmadiysa neden yalnizlik allah’a mahsus olsun ki?

yalniz oldugumuz her donem tanrisalla$iyor muyuz biz?

eski sevgilinizin-tabi hala unutamadiysaniz-resmini monitorun yanina yerlestirip,insanlarin sosyallesip kaynastigi bir cumartesi gecesinde alkol esliginde entry girmektir.

bazi aksamsar evine gittiginde koltuguna oturursun sicak bir dus aldiktan sonra.ilik bir aksamdir.mum isiginda yeni aldigin siir kitabini okumaya baslarsin sarabini yudumlarken.kulaginda cinlayan seyler yumusatir da verir az sonra agzindan cikacak nagmeleri.arkana yaslanirsin ve yalnizlik bazen guzel seydir dersin,gozlerini kapatip.

ilk baslarda zorluk cektiginiz ancak ilerleyen zamanlarda alisarak bir yasam sekli haline getirebildiginiz durum,davranis.yine de kontrollu olani makbuldur.yani ne hep yalnizlik ne de hep insanlar icinde.hele bir de kontrol sizin elinizdeyse hersey cok daha guzeldir.bu ozellige sahip olan insanlar genellikle aha yaratici olur ayrica.

ki$inin bir nevi lanetlenmesi.

(bkz: yaratici yalnizlik)