yalnızlıga ovgu

herkez gitsede o seninle kalır.

kaçın gözün gibi değilse bile;

ruhun gibidir...

güzelleştiremezsin onu çirkinleştiremediğin gibi

olduğu gibidir senin gibidir...

yalnizligi oven kisi kendisini oven kisidir. ki yalnızlık yalnızca sizsinizdir. yalnizlik paylasilmaz

ozdemir asaf dizeleri.

mutlulugun gozu kordur,
yalnizlik sagir.
ondandir biri tokezleyerek yurur,
oburu uykusunda bile bagirir.

mutluluk yalniz kendisini gorur;
unutur bu yuzden ilkin kendisini.
yalnizlik kendi tutuklugunda ozgur,
boyuna bekler donsun diye sesini.

mutluluk alisir kendisine,olumden beter;
borcsuzluguyla ovunur,ama kedisi dogurmaz.
yalnizligin gidecek bir yeri yoktur;
boyuna kapisina doner,acan olmaz.

mutlulugun mezarlari,yalnizligin heykeli var...
her ikisinin de saksilarinda cicek.
biri hep baska bir renkle solar,
oburuyse ha acti,ha acmayacak.