sacma sapan konusma

hiç bu kadar büyük boyutta kar görmedim ben!camdan bakıyorum etrafda biraz bembeyaz gibi. az biraz ama olsun bembeyaz gibi. gökten kocaman papatya yağıyordu bu gün sanki.

yaşanan uludere olayının mahkeme kararı ailelere verilecek paranın 23 bin lira olması şeklinde bir sonuca bağlandı devlet ya da hükümet 100 bin lira daha verdi yani yasal olmayan bir para,neresinden verdi nasıl verdi vergiden mi ya da her neyse bilemiyorum orasına aklım ermiyor. ha versin yetmez, herhangi bir şeyle değer biçilemez insan hayatına, fakat daha acınası halimiz çocuklarımızın 5 bin lira ettiği bir ülkedeyiz biz.

"ben bu çağdan bir kere de şerefimle geçeceğim
lazım gelen gülleri göğsüme gömmüştüm
birleşmemiz radikal olacak
ben kan vereceğim
bunu daha çok küçükken
bir filmde görmüştüm!

ah laikse aşkımız elbet biter bir kışbaharyaz günü
gözlerin uçurumlar kaydeder avuçlarıma
bir çınar gövdesini bir hamle daha yayar
üç içbükey komodin silah çeker vurulur
sen gidersin denklem düşer ben aşk olduğumu ağlarım
bir kelebek konduğu yerde bir mayın olduğunu anlar.
ben dünyaya karşı ’durmak’ ile meşhurum
olma! yokluğun dudağıma laciverd lavlar bırakır
nasıl çekip gitmiş bir şaman
çekip gitmiş bir şaman değilse en çok
benim gibi sonsuz bir at
hiç koşmuyorken de attır!

biliyorum lir sızmıyor şakaklarımdan
ve yüzümde şeyh çıldırtan yarıklar da yok
annem beni hep çok sevdi kız gördüm mü ağlıyorum
modern bir alışkanlıktır ölmek,seni doğasıya seviyorum
ben sana düzenli olarak telefon ediyorum
vincit omnia veritas!
belki inanmayacaksın ama ben bu şiiri ellerimle yazıyorum
sevgilim
çünkü benim gömdüğüm kızlar ara sıra boğulur
ve laik aşk çarpık toplumlaştırır,doğurma ne olur.
sirk deseler tek hırkam var, çatışmada bıraktım
şimdi gidip beckett okuyacağım,beni de seyret tanrım!
öfkemi devletle bir toprağa gömüyorum
aklımsa çamura saplandı saplanacak
şems çeker çıkarır kitabı havuzdan;kuru
ertan, alsana şu tüfeği duvardan benim ellerim ıslak."

hiç de akıllı insan işi olmayan şair.

"işte sen gülüyorsun
ve beni daha geniş bir salona almış oluyorlar" diyen şair.

kar yağınca ayrı bir güzel olan şehir. gridir, takım elbiselidir, trafiksizdir, denizi de yoktur hiç bir halta yaramaz belki öyle değişik bir yerdir ama ankara’dır. ömrünüzün bir kısmını sokaklarında geçirdiyseniz, içtence seversiniz bu şehri.giderseniz ondan özlersiniz bu şehri, geri dönmek de istersiniz kimsede bu isteğinizi anlamaz mana veremez ki çoğu zaman siz bunu istemeye devam edersiniz. ankara, evet tam olarak şuan da bu!

"ey aşk yaptığını beğendin mi?" diye başlar, belki de içlerinden en ağır misafiri konuk eder içinize ibrahim tenekeci

bu kitabı ile 2008 türkiye yazarlar birliği tarafından yılın şairi seçilmiştir bu da bilginize.

ibrahim tenekci’nin aynı isimle yayınlanan şiir kitabından bir şiir.

-----------------------------spoiler----------------------------:

bu kadar mezarın arasında ne büyür
ey ölüm, gel otur şuraya ve düşün.

sözcük yapımında kullanılan
bir şeydir senin gülüşün.
herkes güzeldir sustuğu kadar
sen de güzelsin, bu mümkün

ne kaldı geriye aslına uygun olan,
tutumlu güneş, girişken gün
gibi sen kaldın, eli ekmek tutan
bir bahçe kadar düzgün


-----------------------------spoiler----------------------------

ibrahim tenekeci şiiri. böyle bi’şey ki;

trafiğe yakalandı ambulanstaki hasta
kaçtı ateş ve siren sesi
sise boyadı her yeri
ve acı kesip de ekmeğinden
birer dilim verdi evletlarına ve ölürken
kör bir türbedar kadar yalnızdı hasta
evet, tadı tuzu yoktu serumun ama
iyiydi birçok şeyden

yas katip dedim şunları yaz:
ölüm kesiftir biraz düzeltiyorum keşif
hayat selamı kesi
taş basar yerimize.
ve upuzun bir sözün
kısasıdır bir çığlık
hüzün öper de öper
insanı silkeler çünkü hıçkırık.

ibrahim tenekeci’nin peltek vaiz kitabından bir şiir. ki şöyle;

tanrım
şu ırmağın aynısından bende var

uzak şehirler çeker de beni
ben beni kandıramam
canıma dadanan acı
okşar beni eliyle
aldırmam
ve derim ki
tanrım,
kör bir çocuk rüyasında ne görür...

kuşlara,ırmaklara,atlara,parklara ve silahlara takıntılı.

"gülmüştüm bense ormancının verem olduğunu duyduğumda" diyen şair.

ibrahim tenekeci şiiridir ki şöyledir;

zar tutuyorsun ey hayat bu kaçıncı sevgili
yanlış ata oynamışım gözlerim öyle dedi.

pır pır diye ses çıkardı yürürken yüreğimden
denizleri sulardım tozmasın diye deniz
sporu çok severdim çiçeğe yem vermeyi
kuşlara binerdim ve kaçardım basından
bak buraya yazıyorum diye milyar kelimeyi
ziyan eden de bendim hemde hiç sıkılmadan.

güzeldim de galiba bunu nasıl söylesem:
eline sağlık tnrım leyla çok güzel olmuş
tanrım eline sağlık dünya da güzel olmuş
keşke biraz ölmesem.

(bkz: müracaat)
(bkz: bir ki deneme)
(bkz: serum)

1998 ilk baskısı ile ibrahim tenekeci şiir kitabıdır.

ibrahim tenekecişiiri ki şöyle bu da;

efendime vermek için
yirmi yedimden gün aldım
yirmi yetimden gül

bir bilseniz efendim
için için ateşe verdim içimdeki beni
ah beni
hangi vadiler istedi de gitmedim
kıskandım da ne oldu,hayattan kendimi.

ah efendim,sorar durur can;
nasıl bir sondur bu,
kaçtıkça yakınlaşan
kaçtıkça yakınlaşan...

derdimi anlattım efendim
derdimi anlattım, sözü yormadan .
oturup dua ettim, yalvardım;
akıl, git başımdan.

ibrahim tenekeci’nin üç köpük adlı kitabında yer alan şiiridir ki şöyledir;

"allah biliyor ya
benim şaşkınlığım sizinkine benzemez
hayrete düşürür beni, umursamadığınız şeyler
mesela ırmağa binen balık
güneşi sırtında taşıyan dağ
ve peribacaları, avurtları çökmüş kayalar
ve sarışın semazenler, ayçiçekleri
hayrete düşürür beni.

merakımda sizinkine benzemez
şöyle seslenirim bazen;
yağmurkuşu bana bir şeyler söyle
deli ırmak ne fısıldar denize.

savaşımda benzemez savaşınza
yalın kalem
dayanırım kelamın kapılarına
ya simirga ya morga, fark etmez.

ve korkum, o da sizinkine benzemez
saflar sıklaştıkça korkarım
anlaşılmakttan korkarım, düşlerimden korkarım
üstelik kırmızı ışıkta cam silen çocukları
şöforlerden sakınmak zorundayım."

ibrahim tenekeci şiiridir ki şöyle;

yağmura,nisana ve yaşıma aldaıp
uçurumları kıyı sanarak
ve dağlar erişilmeyince acı verir
sözünü unutarak
kaf dağına gitmek istedim.

ırmak inadıyle yürüdüm uzaklara
bir derviş olup yürüdüm uzaklara
heyecanımı dindiremedim

yanıldı denektaşım, geriye döndüm.
kutsal sözlerpanayırı’na sığınıp
ipeksi bir sessizliğe büründüm:

bir hayat, mahcup ve duru
tanrim,gülleri
ve sessiz harfleri koru.

ilk baskısı 1997 yılında yapılmış ibrahim tenekeci’ye ait şiir kitabıdır.

(bkz: düş ve dua)
(bkz: anons)
(bkz: sözü yormadan)

eylül 1970 doğumlu şair. 18 indeyken ilk şiiri yayınlanmış, ve şiir alanında üç köpük , peltek vaiz , güzellik uykusu giderken söylenmiştir ve ağır misafir adında kitapları, deneme olarak da uçuş denemeleri ve son düzlük kitapları bulunuyor! kendisiyle ah muhsin ünlü arasında bir çok benzerlik olduğunu düşünürüm en azından şiir dilinde! şiirine, şairliğine hayran bırakıyor. gönlü geniş şair. ne zaman okusam ansam kendisini bir köşede öylece durmak istendiriliyorum.

"keşke biraz ölmesem" diyen şair.

güzel yazıyor belli ki merak uyandırdı. tayfa75 adlı arkadaş sayesinde kendisinin kitaplarını almasak da olur sanki.

sigara fiyatlarını ve aylık sigaraya verdiğimiz parayıda düşününce intihara meyilli olmamak işten değil sanki. champix olmasa da olabilir bence yani. belki de olmaz bilemedim şuan. şimdi para için intihar da edilmez. gerçi para için neler yapıyorlar o da ayrı bi’şey tabi. onu da anlamıyorum hiç. değişik biraz. champix etkisini gösteriyor sanki