devinim

gerçek nedir hikmet amca?
-gerçek, iki nokta üst üste koydun mu?
-koydum hikmet amca.büyük harfle başlanıyor değil mi?
-hepsini büyük harfle yazsaydın. gerçeğin de soluna çiçek yapma sakın.
...
-yaz bakalım: gerçek, başkalarının bize uygulamaya çalıştığı tatsız bir ölçüdür.
-birimi var mı hikmet amca?
-birimi insandır.

(...) bir mektup yazmak istiyordum, ama adres bilmiyordum. yani hiçbir adres bilmiyordum. buna inanmazlardı, bunun için utanıyordum. bana herhangi bir adres söyler misiniz? diyemezdim. oysa herhangi bir adres yeterliydi benim için.

tamam yaşama uğraşı kelimeler kadar basit olmayabilir.peki bu durumda kelimeler nasıl etkiliyor insanı...

fırtınalı bir iç hayatları olup da konuşarak ya da yazarak içlerini dökmek istemeyenler, aslında, fırtınalı iç hayatları olmayan insanlardır.
yalnız bir insanla arkadaşlık et, herkesten çok konuştuğunu göreceksin.

asıl başarısız insan, büyük işleri gerçekleştiremiyen değil – bunu kim başarmıştır ki- bir yuva kurmak, bir dostluğu, bir kadınla mutlu bir ilişkiyi sürdürmek, ekmek parasını kazanmak gibi küçük şeylerde başarısızlık gösteren insandır. başarısızlığın en acısı budur.

birtakım şeylerden düzenli ve inançlı olarak vazgeçen insan, hayatını işte bu vazgeçtiği şeyler üstüne kurmuştur. gözü yalnız bunları görür.

aslında diye başlayan cümleler.
duyulmasını istemediğin kelimeler...
aşkı bahara,hüznü sonbahara sığdırdığın anlar...
gerçekten korktuğunda,bunu kimselere söyleyemediğin dakikalar...
düşünüp,kendine birşey katamadığın yalnızlıklar...
biliyorum deyip,beylik bir ifadenin içinde olduğunda,aslında bilmediğin sözler...

birini üzmek için söylenen kelime...

beyaz bir gemidir ölüm

sen bu şiiri okurken
ben belki başka bir şehirde olurum

kötü geçen bir güzü
ve umutsuz bir aşkı anlatan

rüzgarla savrulan
kâğıt parçalarına
yazılmış

dağıtılmamış
bildiriler gibi

uzun bir yolculuğa hazırlanan
yalnız bir yolculuğa.

çünkü beyaz bir gemidir ölüm.

siyah denizlerin hep
çağırdığı
batık bir gemi
sönmüş yıldızlar gibidir

yitik adreslere benzer
ölüm
yanık otlar gibi.

sen bu şiiri okurken
ben belki başka bir şehirde ölürüm.


behçet aysan

sivas da yakılarak öldürülen,doktor şair...

bir ruh halinden başka bir ruh haline geçtiğimi kimseye söylemediğim halde bunu nerden biliyor sunuz?

adını ilk kez,şehir içi bir yolculukta,münübüste,ineceği durağı şoförü söylemekte çekinen,ve bunu neden söyleyemedin?diye sorduğumda,boşver abi yürürüm birşey olmaz diyen,ve bu durumu mantizm diye adlandıran ve adını ilk defa orda duyduğum kelime..

önüne geçilmez bir biçimde birbiri ardınca gelen düşüncelerle beliren akıl bozukluğu.

kendi kendine konuştuğun sürece,son sözü daima sen söylersin...aslında yolun sonunda ki insan sana en yakın olandır,yolun sonundadır ve kaybedecek bir şeyi yoktur...

karanlık bir delhizde yürüyordum.rutubet^e rasladım ve kaldım...

gerçeklik:kendisini sonsuz çeşitlilikle ifade eder...

kötü bir sözü herkesin söylemiş olması,o söze bir gerçeklik kazandırmaz;gerçeklik başkalarının bize uygulamaya çalıştığı tatsız bir ölçüdür....oğuz atay/tehlikeli oyunlar...

gerçeklik:kendisini sonsuz çeşitlilikle ifade eder...

doğru bir şey yapmayalı o kadar uzun zaman oldu ki,gerçek doğrunun ne olduğunu unuttum artık...

koşulsuzluğu önyargılı olarak kurcalayan zat...