confessions

hoop

- Yazar

  1. toplam entry 12
  2. takipçi 1
  3. puan 1225

küçük sakin şehirler

hoop
uzaktan insan özenmiyor değil ama biraz fazla kaldığın anda o tip yerlerde de yapamayacağımı anlıyorum. sıkılmaya başlıyorsun, gün bitmiyor resmen. hem güzel hem kötü, bilemiyorum. alışmışız istanbulda hayvan gibi yaşamaya, bize gelmez hacı.

gece geç saatlere kadar uyumamak

hoop
maalesef ki benimdir. gece oturmak güzel gelse de sabahı aynı şekilde olmuyor. öğlen kalkabilirsem iyi. zaten kalkınca da bir mallık oluyor üstümde, atamıyorum onu. bütün gün çöp resmen. erken kalkmak çok güzel bir şey. hayatım boyunca o insan olmak için çabaladım ama hala olamadım. gerçi bir de gece geç yatıp sabah erken kalkan versiyonu var, onlar alfa.

cilt lekeleri

hoop
insanı hayattan usandıran durum. lisede sivilce problemini dibine kadar yaşamış bir insan olarak zaten ciltten yana yüzümün gülmesi beklenir miydi, elbette hayır.
sivilceler gitti, bu izleri kaldı. bebek poposu gibi cildi olanlara çok özeniyorum. denemedik krem, yöntem kalmamıştır. neyse bazıları işe yaradı da şimdi daha bilinçli devam ediyorum yoluma. bugüne kadar öğrendiklerim:
çok su iç. (klişe gibi gelebilir ama gerçek)
güneş kremini ihmal etme. (sıkıcı gelebilir ama gerekli)
cildine uygun kaliteli ürünlerle bakımını yap. (ben elz kozmetik kullanıyorum)
makyaj yapan biriysen temizliğine dikkat et. (insan üşeniyor ama yine gerekli)

bu dört maddeyi hayatına sok, kurtulamasan da rahatlarsın. ama ilk madde çok önemli...

fleabag

hoop
phoebe waller bridge ismini görünce izlemiştim. zaten ingiliz dizilerinin kültlerindenmiş. çıtır çerez, hem güldüren hem duygulandıran bir dizi. tavsiyedir.

soğuk baklava

hoop
pahalı olmasa hep yiyeceğim tatlıdır. normal baklavayla alakası yok. normal baklavayı ağır geldiği için doya doya yiyememenin verdiği bir moral bozukluğu oluyor bende. bu tam tersine çok hafif. pastanede ilk gördüğümde lokmanın yerini bu alacak artık demişti esnaf abi. beklenen sesi çok yaratamadı maalesef.

kadıköy'de donarak hayatını kaybeden insan

hoop
maalesef geçen yıl aynı durum çemberlitaş'ta da evsiz bir insanın başına gelmiştir. battaniyeye sarılı bir şekilde günlerce orada dolaştıktan sonra bir gün yine battaniyeye sarılı bir şekilde ölü bulunmuştu. bu devirde, şehrin ortasında böyle olayların hala gerçekleşiyor olması çok üzücü. doğal olarak insan kendini sorumlu ve suçlu hissediyor bu olaylardan. her gün kaç tane evsiz insanın yanından geçiyorum ama elimden bir şey gelmiyor diye suçluluk duyuyorum. ne yazık ki, bu canlardan asıl sorumlu olanların umrunda bile değil. hiçbir zaman olmadı, olmayacak.

140journos

hoop
isimlerindeki 140 twitter'ın karakter sınırından gelir. twitter'da başladıkları haberciliği şu an youtube'da devam ettiriyorlar. yaptıkları her işi çok beğenerek izliyorum.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol