genel olarak ilginc bir durum. ınsanlari yargilamak vs istemiyorum, yasamadan bazi seyleri anlamak -en azindan saglikli bir sekilde- anlamak zor ve yaniltici olabilir. ama evlatlik olmak ? zengin bir ailede dogmussun ve sonrasinda her sey senin icin guzel gitmis. - eger guzel gitmemisse ve bizim bilmedigimiz bir seyler varsa tamam- psikolog olmussun uzman olmussun.. yani su noktadan sonra evlatlik oldugunu ogrenince intihara kadar gidecek bir surecin baslamasi? tamam, asil kandan gelmiyormussun -eger sorun buysa- ?
yani her seye ulasmisken, disariya ne kadar bagli kalmis olabilirsin ki, o ortama ait olmadigini hissedince bu kadar buyuk somuclar dogsun.
hikayenin geri kalan kisminda da, oz ailen seni dogar dogmaz baskasina vermis. yasal olarak bu durumun defi mumkun goruluyor. ama iste bunlari destekleyen baska cevresel faktorler varsa...
ve en buyuk sorun, kultur merkezi ? su avm'de intihar eden gencler geldi aklima. ayni bencillik. eger bir kisi bile tanik olmussa bu olay yuzunden yasayabilecegi travmalari, kacacak uykulari dusunun. tabi yasi kucukse hasar buyuyor. evet, intihar davranisi bireyin kendi hayatini sonlandirmasina yonelik hamlesidir. ama bu kendi hayatini sonlandirma neden baskasinin hayatina zarar versin..
