türk insanının giderek çirkinleşmesi

anadolu'yu sürekli gezen biri olarak bildiriyorum ;
türk insanı aslında her zaman çirkindi, sadece yüzü bilime dönük bir azınlık vardı. halen de öyle. aslında Atatürk'de bence bunun farkındaydı ama kısıtlı zamanda bunu düzeltebilmek için elinden pek de bir şey gelemedi. çünkü ortada yüz yıllar boyunca çirkinleşmenin kalıcı bir sonucu vardı. sadece 1923-2002 yılları arası bu çirkinliği görmemezlikten geldik. banyo yapmayan, giyinmeyi bilmeyen,kendine bakmayan, eğitimden kaçan, şark kurnazlığı dışında bir şey düşünemeyen,kafasında bin bir türlü hurafe, bağnaz düşünce, sapıklıkla yaşayan on milyonlarca insanı cumhuriyet rejimi bastırmıştı. ancak aynı virüs filmlerindeki gibi, bastırılan bir virüs yıllarca beklese de bir yolunu bulup ilk fırsatta ortaya çıkarya, işte aynı o şekilde türk halkının gerçek yüzü ile baş başayız şu anda. Yaklaşık 1000 yıldır insanlık tarihine askeri ve işgalci başarılar dışında elle tutulur bir icat,felsefe,fikir,sanat katmamış bir ırk olduğumuzu kabul etmemizin zamanı geldi..

siyasal islam ve akp birleşince kaçınılmaz olan durumdur.Toplum bu duruma 1 gün de gelmediği gibi 1 günde de normale dönmesi beklenemez.

bastan aciklayayim, türk insani derken buna türkiye cumhuriyeti vatandaslari hepten dahildir. kürdü de lazı da cerkezi de türkü de hep bu kapsam icerisindedir.

ikinci olarak yine aciklayayim, hayir tum turkiye'yi gezip gozlem yapmis degilim, bulundugum yerde karsima cikan insanlari gozlemleyerek bu sonuca vardim. ancak istanbul'un kozmopolitliginden yola cikarak genelleme yapma hakki buldum bu konuda. ayrica nisantasi, bagdat caddesi, kadikoy vs. turunde kalkinmis kesimlerin yasadigi yerleri de dahil etmiyorum bu genellemeye, zira o kisiler fiziksel durumlarini para sayesinde duzeltebiliyorlar. oysa estetiksiz makyajsiz olsalar bagcilar insanindan farkli olmayacaklar.

konuya gelecek olursak, gercekten cirkinlesiyor insanlar. din adina haci sakali birakip dislerini misvakla ovusturmaya calismaktan cirkinlesen erkekler, yine din adina sadece gozlerini gosteren kapkara carsaflar icerisindeki kadinlar, kafasinda takke sokak ortasinda allahu ekber diye bagiran cocuklar, minicik yasta baslari ortulen kiz cocuklari. zihinler cirkinlestikte simalar da cirkinlesiyor. zihinlerdeki leşlik yuzune vurur oldu insanlarin.

yanlis anlasilmasin, dini kotulemiyorum, ben de muslumanim, annem de oyle babam da oyle ama en azindan biz zihnimizi bağnazlikla kirletmedik, orumcek aglarina karsi durabildik. bu yuzdendir ki yuzumuzde hala nur var. oysa cevremize baktigimizda halimiz icler acisi. genetik bir durum degil, yanlis anlama. tamami ile bireyin kendi tercihi, kalitimsallikla alakasi yok. genetik olsa ataturk zamanindaki aydin cumhuriyet insanlarinin da bugunku insanlara benzemesi gerekirdi ki alakasi bile yok.

cok lokal olacak ama iki fotografla ornekleyelim, demek istedigimi hayalinde canlandirirsin en azindan.

cumhuriyet insanı;



bağnazlığın kirlettiği insan silüeti;



gerci bu fotograf turkiye'den degil ama her gun yolda gordugun onlarca carsafli kadindan uc tanesini yanyana koysam goruntu bu sekilde.

umarim ne demek istedigimi bilal'e anlatir gibi anlatabilmisimdir.