küçükken tabanca yerine barbilerle oynamış, evcilik oyununda anne, doktorculuk oyununda hemşire, körebe oyununda da ebe rolünü hakkınıı vererek oynamış olan bu küçük osmanlar, o yaşlarda arkadaşları futbol oynarken bunlar “fubbol?? çok kaba, ayamı sürtmem o topa” şeklinde verdikleri tepkileriyle topa olan şefkatlerini belli ederek, ilerde neye dönüşeceklerini ucundan gösterirler.
muhtemelen amca, enişte, kapıcı vs. vasıtasıyla travestiliğe ilk adımını atan bu ümit milliler “keşke annem beni kız doğursaydı” şeklinde hayıflanmak yerine “bir gün tırnaklarımla kazıyarak kendim başaracağım” edasıyla özgüven sergilerler. yetişkinleri polisten nefret eder, asabidirler, sokağa gece çıkarlar. habitat olarak kalabalık/karanlık caddeleri, yol kenarlarını, köprü altlarını seçmiş ve vicutlarının para ettiğini keşfetmişlerdir.
bu türün çoğu üyeleri ön dişini çektirmiştir. (bkz: ön dişini çektirmek) çok iyi saksafon çalabilen bu sanat düşmanları, eğer yanlışlıkla bir kola şişesinin üstüne otururlarsa, canları çok yanmaz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?