susam sokağı

hatırladıkça şimdi doğan çocukların şanssız olduklarını görüyorum onlar bi ediyi bi büdüyü bi kurabiye canavarını göremeyecekler her gün bir sayı bir harf öğrenip gün boyu tekrarlamayacaklar,çocukluğumun aşkıdır susam sokağı.

hiçbir yerinde susam olmayan sokaktır esasında, öylesi hayal kırıklıkları, öylesi çocukluktan kalma travmalar.

küçükken m60’la dalmak istediğim sokak.

çok yararlı bir programdı.

adı susam sokağı ama bıdı bıdı bıdı bıdı hiç biri susmuyor maşallah.
bir allahın kulu da demiyor ki "ben biraz susam da millet kafa dinlesin biraz". özellikle de minik kuş zibidisi.

jenerik müzigini hatırlayıp cocuklugunu özlemek isteyenler için;

http://tinyurl.com/y77yze

bir de arif susam sokağı vardır o da erzincan da cumhuriyet caddesi üzerindedir.

40.yılını kutluyormuş bugün. vay anasını.

(bkz: dagdan bir kiz geliyor done done)

bir edi klasiği...

büdü yokken saatler uzuyor; oyuncaklar, pastalar da zevksiz.
büdü yokken çok da zeki hissetmem, canım yemek yemek bile istemez.
büdü yokken burası nasıl sessiz, korkutur pencere gıcırdasa.
büdü yokken, sizden saklayamam, yataktan çıkmak bile i...stemem.
bir takım garip huyları var, ne sevdiğini pek de belli etmez.
ama günler de onsuz geçince anlarım benim için önemini.
büdü yokken hava güneşli değil, hayat bence çok sıkıcı oluyor.
büdü yokken şakalar komik değil onsuız ne yaparım hiç bilmiyorum.
büdü yokken oyunlar çok zevksiz.