sonnet

(bkz: sonne)

the verve şarkısıdır. pek güzeldir.

my friend and me
looking through her red box of memories
faded i’m sure
but love seems to stick in her veins you know

yes, there’s love if you want it
don’t sound like no sonnet, my lord
yes, there’s love if you want it
don’t sound like no sonnet, my lord
my lord

why can’t you see
that nature has its way of warning me
eyes open wide
looking at the heavens with a tear in my eye

yes, there’s love if you want it
don’t sound like no sonnet, my lord
yes, there’s love if you want it
don’t sound like no sonnet, my lord
my lord

sinking faster than a boat without a hull
my lord
dreaming about the day when i can see you there
my side
by my side

here we go again and my head is gone, my lord
i stop to say hello
’cause i think you should know, by now
by now
by now
by now
by now
by now
oh, by now
oh, by now
oh, by now
oh, by now.

bir turgut uyar şiiri.

çekemezsin bir yere sineden başka.
biliyorum günler hep böyle geçecek.
ne akşamleyin komşu, ne bir akraba,
ne bir dost, oturup karşılıklı içecek..

yalnızlık sade şurda burda değil,
düşüncede, hatırada ve dilekte.
hangi taşı kaldırsan, nerde ’of! ’ çeksen,
bir dudağı yerde, bir dudağı gökte..

bilmem rengi nasıldır, boyu ne kadar.
biçen her kimse yıllardır yanlış biçiyor.
bir elbise ki, alabildiğine dar..

nedir bir türlü sırrını anlamadık,
kimdir bizimle böyle şaka ediyor,
hangi cebini karıştırsan yalnızlık

(bkz: sünnet)

yürüyorum kara toprağın ıssızlığında
seni nice göresim geliyor, amarillis’im.
ben, aydın bir insan eski bir çoban kılığında,
sen yaşadın diye geliyor bu yerleri öpüp sevesim.

seyrederim geceyarılarına dek yıldızları
kimin şerefine donanmış derim bu gökyüzü?
hep böyle sensiz mi geçecek bu cennet yazları?
hep böyle sensiz mi yolcu edeceğim turnalarla güzü?

yeşil yollarında yürür gibiyim sonrasızlığın
acılar toplamakta son çiçeklerden gönlüm yığın yığın,
ne zaman dolacak öpüş sesimizle yıldızların altı?

biliyorum beklemenin de bir güzelliği var,
bekledikçe gönül yemişi balla dolar
bir kovan bal olur sonunda en korkunç bunaltı.


(bkz: hasan izzettin dinamo)