son şarkı

anima’nın en güzel $arkılarından biridir..

bir pencere ve kadife perde
ve saksıdaki çiçeklerinle rengarenktin
ruhunu aldılar,ruhsuzlar dünyasından
sesler ve renkler..
bedenden mezara..
tanrı..
dua..
din..
ah..
ağıt..
beyin..
yürek..
tin..
varken rüyaydın uykumda,
yokken kabus mu oldun??
bu nasıl bi denge ruhum!
sesler ve renkler..
bedenden mezara..

$imdi ben duvardaki örümcek gibiyim..
hep onarmaya çalı$acağım bir dünya bıraktın ardında..

(bkz: yalnız şarkı)

ilkay akkayanın kül albümünde seslendirdiği harika bir güfte beste uyumudur.

bulutlar geçer yavrum içinde misin
ah bulutlar nereye gider
yürürüm acı yürür geçerler üzerinden
ayak altında şimdi ümitler
dilleri yalan söyler aldılar veremezler
taş kesilmiş sanki yürekler
gidemem uzaklara gülüşün bu sokakta
bu dert beni iflah etmez heder eder
yemediğim yedirdiğim mavi kuşum gülenim
mezarını bilemediğim
kokusu çoktan uçtu giydiğin son gömleğin
ah zaman ne çabuk geçer
sürdüm peşin sıra gelemedim yanına
ah zaman ne ağır geçer
dilleri yalan söyler aldılar veremezler
taş kesilmiş sanki yürekler
gidemem uzaklara gülüşün bu sokakta
bu dert beni iflah etmez heder eder
yemediğim yedirdiğim mavi kuşum gülenim
mezarını bilemediğim

en son çalınan kimi zaman kapanış şarkısıdır bazen özel bazende siktiri boktan olanıdır.