siyah beyaz film

en guzel filmlerdir nezdimde, kamera oyunlari, efekler, bin turlu hilenin olmadigi sadece film ekibinin ve oyucularin yetenekleri ile kendini gosteren filmlerdir.

schindler’s list filmde kırmızı elbiseli küçük bir yahudi kızı vardır.bunun dışında film siyah beyazdır.

coffee and cigarettes gibi inanılmaz estetik gelebilen film tarzı, aynı şekilde kubrick 1957 yılında paths of glory ile fotoğraf gibi sahneler çekmiştir siyah beyaz olarak. sanırım benim biraz da benim siyah beyaz aşkımdan, daha bir estetik geliyor.

hayatımız o kadar karmasıklaştı ki artık eskiye dair ne varsa özlemle anar olduk.bunlardan birisi de sinemada yer alır.amerikan film endüstririsinin oluşturduğu izlendiği zaman içersinde bir bakıma eğlendiren(bazılarını delirten)film türleri ile;tüketim feryatlığını bulaştırdığı ve filmin bitmesiyle akıllarda hiçbir şey bırakmayan görüntü ve ses yumakları sayesinde,durgun bir nehir gibi akan ve bizi izlerken dinlendiren,düşündürüen hatta başka deryalara gitmemizi sağlayan o nadir ve aslında gücünü görüntüden aldığı efeklerle doruğa çıkan;sineme sanatının; ve bunu yatsıyarak,es geçerek yapılan ve büyük zevk aldığım filmlerdir,siyah beyaz olarak çekilenler.son dönemlerde izlediğim ’sın cıty’,’kill bill’deki bazı sahneler,yine ’hero’daki bazı sahnelerve aklıma gelmeyen geçmişte yapılmış pek çok film vardır siyah beyaz olarak çekilmiş.özellikle sin cıty filminde siyah beyazlığın içindeki bazı şeylere(yönetmenin bazı nesnelere kavramsal olarak verdiği anlamlar sayesinde)verilen renklerle farklı ve kavramsal anlatımla büyülen bir örnektir.yine tarantino’nun son filminde geri dönüş-besleme(feed back)sahnelerinin siyah beyaz oluşu ayrı bir zevk vermektedir.bilindiği gibi siyah ve beyaz sadece bri renk değillerdir.sanatın her dalında,edebiyatta,felsefede ve daha bir çok bilim-ilim-metafizik dallarında üzerlerine başka anlamların yüklendiği kavramlar olarakta bilinir.sadece iki renk olarak gözüken ama güzel ve işlevsel kullanıldığında nasıl muciziler oluşturulduğu bir aşikardır.beynimizi yoran,karıştıran,bulandıran kapitalizm illetinin sinema sanatına bulaştırdığı mikropların arındırılmasıyla yapılan siyah beyaz filmler asıl izleyiciyi sevindiren,hemencicik yutulan yapıtlardır ve takdirleri her zaman bilinenlerdir.

serkan eroğlu, bu isimdeki şiirinde, olabilecek en güzel tanımı yapmıştır konu ile ilgili;

siyah beyaz başlamıştı herşey
resimler siyah beyazdı..
yazlık sinemalar siyah beyaz..
siyah formalar üzerine beyaz yakalar taktık bir dönem
gözümüzün kara, alnımızın ak olması gerektiği öğretildi hep.
kara gecelerde beyaz sayfalara döktük içimizi..
kara sevdalarımız oldu çokça, beyaz umutlarla beslediğimiz..
ve gün gelecek kara toprağa beyaz kefenlerle gireceğiz
siyah beyaz bitecek herşey...