sevgiliden fırça yemek

ben yemem yediririm dediğim olaydır.

kulak zarını delerek geçer,solunum yoluna kış uykusundan uyanmış binlerce karıncayı salar,kalp atışlarına çelme takar ince duyguları zedeler,mideye soğuk meze kıvamında sokulur,ciğerlerdeki oksejini söküp alır,kan dolaşımını engeller,sevgili olmanın heyecanı ile ayakta duran beden artık "ortada kuyu var yandan geç" deyişine biat ederlik gücünden mahrum kalır yandan geçmeyi akla getirmez kuyunun içine bırakır kendini. sevgilinin atmış olduğu bu fırça aslında bütün bu halleri seliüt haline getirebilecek bir fırça olduğunu kavrarız fırça yediğimiz anda. vay vay vay çok mu abartıyoruz!!

erkekten kadina, kadindan erkege degi$mez bir dunya kurali.

lan kime firca atiosun sen? diyip suratina iki uc tane de geciremiosun, zira sevgililik ne kadar zorsa yeni sevgili bulmak daha bir zor. oyle api$ip kaliyorsun i$te mal gibi. berbat hissettiriyordur herhalde insana. asla boyle bir $ey ba$ima gelmedigi icin benim bilgim yok, sadece toplumsal bir yarayi gundeme ta$imakti amacim.