sembolizmin modern eleştirisi

realizm ve empresyonizm karsiti olarak 1890 larda pariste ortaya cikan, ekspresyonizm dışavurumculukden etkilenen ve yakin bir gelecekte doneme hakim olacak surrealizmin tohumlarinin atilmasina yardimci olan sanat akimi.
1900lerin basinda avrupada yasanan maddeci, burjuva, sosyetik ve pozitif anlayisi reddederek maddeyi degil ama maneviyati, dusleri ortaya cikarmaya calisan, bununla sanatta bir devrim yaratmaya calisan, bu nedenle de toplumun cogunun tepkisiyle karsilasan sembolistler, devamli asagilanan bir azinlik sanatci grubu oldu.

sembolizmin anahtar kelimeleri, soyutlanma ve yalnizliktir. dusler de bu sekilde gelisir zaten. bu soyutlanmayi herhalde en guzel edvard munchun ciglik i anlatir.
nasil ki poe okurken insanin icini bir kararti kaplar, huzursuz eder, sembolist resimlerin cogu da bu hissi uyandirir.

resimde ilk kez vampirler, hayaletler, kurukafalar, maskeler, hortlak suratlar, ucan oluler, devler, buyuculer sembolistler tarafindan cizilmeye baslanir. fettan kadinlar, yesil irmaklarin oldugu ruya gibi bahcelerde, dolasmaya baslarlar, yuzlerinde kiskirtici, her an patlayabilecek sinsi bir gizli gulumsemeyle..