sehr i istanbul

sevgili kahraman tazeoğlu ’nun sevilen şiirlerinden biridir.

bana kalk gidelim deme bu şehirden
ben sevgisini yüreğime kazımışım bu şehrin
ayrılık bana komaz
hani duymasam martı çığlığını, ezan sesini
hani görmesem
kız kulesinin çırpınan denizini
belki terk etmek kolay olurdu bu şehri

bana kalk gidelim deme bu şehirden
kolay mıdır yardan ayrılmak
bu şehir minarelerini dikmiş yüreğime
kolay mı sanırsın yıkmak
gel vazgeç koparma gülü dalından
koma beni yurtsuzlar yurdunda

bana kalk gidelim deme bu şehirden
bir yaz daha göreyim ölmeden
bir çay daha içeyim büyükada da
ilkbaharında aşık olayım
sonbaharında yalnız kalayım
bir şiir daha yazayım n’olur
bana kalk gidelim deme bu şehirden
bırak da kara toprağının tadına varayım...

kahraman tazeoglu
sozlerıyle baslar ve bıter...

içinde yaşarken her sabah ve her akşam trafiğine,kalabalığına küfredilen ana dışındayken küfrettiklerini özleten şehir.bunca insanı nasıl barındırdığına şaşarım.ayrıca,denizden,vapurdan,martılardan ve adalardan,beyoğlundan bahsederken tekrar aşık olduğum şehirdir kendisi.bi başkadır...

"istanbul şehri" için kullanılan bir isim.