şehit annesi

bu tanim kicimizi koydugumuz koltukta belki bizim icin cok $ey ifade etmiyor olabilir, ate$ du$tugu yeri yakiyor haliyle.

haberlerde izleriz aglayan kadinlari, aglarlar, vatan sagolsun derler, izleriz ama o kadar ali$igizdir ki bu sahnelere, kilimiz kipirdamaz cok zaman, hatta kanali degi$tirir reklam falan izleriz.

oysa bu kadinlar gercekten gururludur.

vatan sagolsun cumlesini kameralara poz vermek icin soylemezler, hissederler oyle soylerler.

bu kadinlar aglarlar ama uzun surmez aglamalari. yureklerine bastirirlar acilarini, kimsenin kan kokan zihinlerini tatmin etmezler gozya$lari ile.

bu kadinlar evlatlarini askere yollarken daha otobusun kapisi kapandigi zaman evladini $ehit saymi$tir bile. evladi geri donerse onun icin supriz olur.

kicimizda sivilceler cikana kadar otururuz koltugumuzda, bir $ehit haberi ciktigi zaman artik uzulmek bir yana kanali degi$tirmeden once belki de "of ya yeter a.k. yine mi" diye du$unuruz. zira gotumuz yemez daha detayli du$unmeye, cesaretimiz yoktur o kadinin yerine kendimizi koymaya.

oysa o kadin aglamaktan kisilmi$ sesi ile vatan sagolsun derken bunu hissederek soyler, sen ya da ben ekran kar$isinda izlerken bizim duygularimizi somurmek adina degil.

gururludur o kadin. $ehit annesidir. $uphesiz hayatinda ya$ayabilecegi en buyuk gururdur bu. bir evlat yeti$tirmi$, vatanini savunmasi icin asker ocagina yollami$ ve evladinin $ehit oldugu haberini almi$tir. bu yuzden gururludur. artik yapabilecegi hicbir $ey olmadigi icin evladinin ölümünden oturu gurur duyar.

aradan yillar gecer ama ayni kadin ayni kisik ses tonu ile ayni $eyi soyler yeri geldiginde buyuk bir gururla.

ben $ehit annesiyim.

belkide dunyadaki en hakli gurur budur, bu kadinin gururudur.