ruhların parmakları

yazarın kendi fikirlerini sonuna kadar kesin doğrular olarak görüp savunduğu, az kelime ve bol imla hatasıyla yazılmış bir roman. kitap boyunca batının bilimiyle doğunun iliminin karşılaştırılması yapılmış ve doğunun ilimini üstün tutulmuş.
kadınların erkekleri tahrik ettikleri için tamamen örtünmeleri gerektiği, kadınlarla erkeklere ayrı ayrı yerlerde ve ayrı ayrı konularda eğitim verilmnesi gerektiği savunuluyor.
bakımlı kadınların bütün amacının erkekleri cezbetmek olduğu anlatılıyor.
kitaba göre psikologla psikiyatrist aynı işi yapıyorlar ve aynı eğitimi almışlar. ilginç yanı bu ikisini aynı gören birinin psikolojiyi reddediyor olması. bir şeyi reddetmek için ne olduğunu bilmek gerekir en azından.
kitapta ana karakter adnanın bir psikologla görüşmeleri var ki en azından bir kez bir psikologla karşılaşmış biri psikologların hastalarla o şekilde konuşmadıklarını bilirler.
kitabı okudukça yazarın kendisini baş karakter adnan olarak ifade ettiğini görüyorsunuz. kitapta adnanın aşırı bir şekilde her yönden övülmesi ise işi ilginçleştiriyor. hatta bir yerde o kadar abartılıyor ki adnanın beyin dalgalarını ölçen psikolog beyin dalgalarının en zeki insanların beyin dalgalarından bile daha fazla olduğunu söylüyor.
ayrıca kitap boyunca topluma uyum sağlayamayan, kimseyle doğru düzgün iletişim kurmayı beceremeyen adnan karakterinin bu durumu ruh sağlığının bozukluğundan değil fazla zeki olmasından olarak gösteriliyor.