opeth

0 /
serco
bu grubun ozelligi olsa gerek , insani aglatacak kadar guzel slow sarkilar yapabilen belki de tek metal grubudur...bir artan bir azalan tempolariyla sarkilari insani mest eder.
sistematik kedi
29 mart 2006 istanbul yeni melek konserinde kendilerini kanlı canlı görebildiğimiz bir swedish death metal grubu. konserde çaldıkları closure parçası esnasında izleyicilerdeki göbek atma potansiyelini keşfetmeleri zaman almamıştı ki o kadar karizmatik takılan uzun saçlı abilerin bir anda kıvırmaya başladığını görmek, bana hayatımın unutulmaz konser deneyimlerinden birini yaşatmıştı.
crimson
her şarkısı sanat eseri niteliği taşıyan ender gruplardandır. bir diğeri için (bkz: katatonia)

zaten can ciğer kuzu sarmasıdır bu ikisi. hatta, bu iki grubun elemanlarından oluşan bloodbath isimli ayrı bir grup bile mevcuttur.
goshenit
harvest

stay with me a while,
rise above the vile.
name my final rest,
poured into my chest.

into the orchard i walk peering way past the gate.
wilted scenes for us who couldn’t wait.
drained by the coldest caress, stalking shadows ahead.
halo of death, all i see is departure.
mourner’s lament but it’s me who’s the martyr.

pledge yourself to me ,
never leave me be,
sweat breaks on my brow,
given time ends now.


spirit painted sin,
embers neath my skin,
veiled in pale embrace,
reached and touched my face.
melodictree
ilk iki albümlerinde (orchid ve morningrise) uzun tekrarlar vardır. black, death gibi tarzları karıştırarak aynı zamanda akustik gitar kullanarak kendi tarzlarını oluşturmuşlardır. üçüncü albümleri (my arms, your hearse) serttir, heavy riffler bolca vardır. dördüncü albümleri (still life) her yöreden ezgiyi bulunduran albümdür. hele bir face of melinda vardır ki, off... beşinci albümleri (blackwater park) hem ergenlikten çıkışları hem de canım mikael'in sesinin oturmasıyla tarzlarının oturduğu dönemdir. altıncı ve yedinci albümleri kardeşlerdir, fakat biri hırçın bir fırtına, diğeri ise sakin bir denizdir bunların. deliverance dediğimiz hayvani albüm serttir. damnation dediğimiz manyak da softtur. ayrı ayrı güzellerdir. sekizinci albümleri ise (ghost reveries) kısaca (bkz: hayvan gibi şiyapıyosunuz) dur. serttir fakat clean vokaller ve brutaller çok güzel yedirilmiştir. dokuzuncu albüm olan watershed opeth'in bir değişimidir, opeth git gide progresifleşiyor, death ezgilerinden arınıyordu. fakat olsundu, opeth her haliyle güzel. heritage ise artık radikal bir değişimdi. mikael artık direk progresif rock yapmaya başladı. son albümleri pale communion ise 70's progressive classics'leri andırır (bkz: camel)(bkz: rush)
opeth her haliyle candır, canandır.
max
kanımca hayatımda gördüğüm en iyi vokale sahip guruptur. bir insan evladı hem brutal hem de clean i nasıl bu kadar güzel yapabilir.bu tarz vokal birtek moonspell de vardır ama o da opeth den daha iyidir diyemem...
0 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol