ölümün akrabası yok

kucuk iskender cümleleri..

belirsizlik yavruluyor tüm zehirli nesneler;
büyük ta$lar bunu söylüyor
tanrının evi ta$ın arkasında-
damarlarında müsriflik dola$an granit
pürüzsüz dansözlerin parmaklarında zil
ve hızlanan ritimde ritimle patlıyor siyah darbuka
dağılıyor abluka-
onun için uykunun gövdesi görünüyor
kadınları sarsan hain meleklerin ruh hatlarında;
yağmurla kar, arkada$ olmak zorunda değil
damarlarında müsriflik dola$an granit
fiil oluyor: granitiyor
nadan yalnızlıklar bunu denetliyor
ön kapıya bir polis arabası yana$ıyor
alev alıyor güney amerika’da yoksul tekila
katilin kadehi $effaf, kurbanınki saydam
ve yoksunluk, zavallı ciddiyet
ve onlar zavallı ve yoksun ve ciddi bir kalabalık
ve herkesin hayatında büyük ta$ var
ve herkes tanrıyla bir yere kadar rahat

aslında acılı trojen, ekleminde dolunay ile zehir’in;
muhte$em genç hepsi- sayrıda asker ve çıplaklar,
içlerine kafatası doldurdukları kara haber kuyular, in
gibiyse gecenin kursağında, onlar
bilinç galeyanına geliyor
kazandıkları cenk’in meydanında
topluca ağlıyorlar
bu, ba$arısız dostlukların cinneti, yani, ağ gözler
$öhretli sevi$melerin yeni çağ kayalıklarında
$iddete tarih, kendilerine yasaklar arıyorlar. sığ
lıkları kadar sağlar- omurgadan
büyülü gürültüyle ayrılırken omurlar, zan nerede
nerenin emrinde olasılıklar

diyorlar ki: eğilin bakın içinde bunun bir ses var
iki midir diyoruz, onun çizgileri çok çoğuldur-
hayır, yoğun bir nabızla cam bakın cam gördünüz mü
diyorlar; elbette eğilecek elbette bakacağız
ancak
fiziksel özellikleri zayıf nesnelerin zehrini
bir daha bize kim anlatacak

çünkü herkes günahıyla bir yere kadar $imdilik sevap